Trippen in Tokyo, 8/9 okt 2014

Woensdag 8 oktober 2024

En daar zit ik dan. Btje vertraging, 13:50 uur lokale tijd Adam, hangend in de lucht in een Russische Airbus A-321 van luchtvaartmaatschappij Aeroflot. Op een paar verdwaalde Nederlanders na afgeladen met creapy Russen met Poetinachtige trekjes. De gelijkenissen geven me koude rillingen. Kan ook de airco zijn, maar gezien m'n afkeer van de grootste schurk ter wereld denk ik het eerste. Tis miss niet zo handig negatieve energie op te bouwen terwijl je in de lucht hangt en je weet nooit wanneer je bekeken of gebugd wordt, so voor de komende 3 uur GOOOOOOOO Russia. Bbrrrr.

Onderweg dus. Naar Japan, Tokyo.
Ik ben tegen het maken van goede voornemens, maar voor 2014 had ik toch wel een paar stiekeme kleine wensjes doorgegeven aan die hogere macht waar k nu iets dichterbij zit dan normaal. Geloof alleen dat k dat beter niet had kunnen doen, want het heeft alleen maar averechts gewerkt voor m'n gevoel. Tot twee dagen geleden had ik een baan. Tot twee maanden terug had ik een vriendje. Een baan met de Blair witch aan het hoofd die alleen maar in haar eigen waarheid gelooft, mijn meiden omkoopt met dure toekomstige kerstcadeaus om zichzelf alleen maar verder voor de gek te houden. Thank de hogere macht voor de ontdekking en het behoud van Karma. Want Karma is nou eenmaal een bitch en what goes around Comes around. Afgesloten.
Een vriendje waar ik completely mee in love ben gevallen, zo hard dat ik er nog hoofdpijn van heb. Een jongen die zo moeilijk in elkaar zit maar die ik heb weten te doorgronden, al was het maar voor even. Mijn radar om compleet op te gaan in het onbereikbare en mezelf daarin compleet te vergeten heeft zijn werk we goed gedaan. Met de bijbehorende tranen en een nieuwe barst. Afgesloten. Bijna.
Ppffff, zeg eens dat ik aan het afdwalen ben dan. Reisblog, leuk en fun remember, hoort geen sentimenteel gezeik bij want ik voel ze alweer prikken. Drie keer slikken en weer doorgaan. #pets!

Tokyo. Of het slim is om een ticket naar Tokyo te boeken als je weet dat je tegen die tijd geen baan meer hebt? Of het terecht is dat je tegen je vader uit je stekker gaat omdat hij het 'erg onverstandig' vindt en je eigenlijk wel wil horen dat het niet verstandig is want daar is het nou eenmaal je ouwe (maar wel hardlopende bijna hartaanval krijgende maar gewoon doorgaan) vader voor? Hmm..miss een btje dan.
OKÉ. Hij had gelijk. Een beetje. Tis gewoon de redenatie erachter waar ik allergisch voor ben, die verdomde zekerheid waar je dan rekening mee moet houden. Want stel je voor dat...en als er nou...en hoe moet het als...?
Pardon my language, maar wat heeft die verdomde zekerheid mij gebracht zo rond m'n 30e? Voor m'n gevoel op dit moment helemaal niks noppes nada. En vele van jullie zullen gaan steigeren als je dit leest, want zo moet ik het niet zien. En het wordt echt wel beter. En je bent eindelijk van die witch verlost. En..en...I know.
En dat is dan ook precies de reden dat ik dit gedaan heb, mede dankzij mijn lieve dinnetje Amy die me weer een stukje van mezelf teruggegeven heeft. Ik moet dit doen. Voor mij.

The only way is up vanaf nu.

Slaap lekker lieve kroelen.
Xx Charlie


Donderdag 9 oktober 2014

Terwijl het voor mijn iPad en voor jullie thuis 02:23 uur AM is, zit mijn hoofd al in Japan denk ik. Afgezien van een powernap van max een uur ben ik klaarwakker terwijl iedereen ligt te snurken om me heen. Nog 3 uur vliegen en ik ben in het land van de rijzende zon, waar ze sushi als ontbijt eten, zwarte hamburgers met zwarte kaas maken en waar het driften is ontstaan.

Tis goed gegaan, afgezien van een btje vertraging op de eerste vlucht en een groeiend irritatielevel voor bloemendaalse hockey(sorrySiemVaalPingenBer)trutjes met een air zo groot dat die eigenlijk geen vliegtuig nodig hadden om naar Moskou te vliegen. Dan duurt 3 uur toch best lang kan ik je zeggen ;-)
Moskou Airport is eigenlijk niet noemenswaardig. Tis groot, maar alles komt uit het jaar kriet. Kan wel zien waar Poetin z'n geld iig niet aan uitgeeft. Wat wel weer opvallend was was dat alle stappen die je doorloopt bij een transfer, van paspoortcontrole tot handbagage check, werden gedaan door grote, reusachtig uitziende, eigenlijk ubernietknappe vrouwen. Geen man gezien daar. Weird.
Nu hang k al een uur of 6 in de lucht en luister ik naar Ludovico Einaudi, een geweldig indrukwekkende en meeslepende Italiaanse componist die wonderenswaardig genoeg in het audiomenu van het vliegtuig te vinden was. Love him.
Oh, ontbijt gerommel. Benieuwd waar die Russen mee ontbijten afgezien van vodka ;-) talk to you later, alligators!

En zo is het alweer 20.03 PM in Japan! En dit klinkt vast heel raar, maar het gaat gewoon te goed! Aankomst, geen gedoe bij de douane, m'n tas was er. Met dat k de aankomsthal uitloop een camera op m'n hoofd en een hysterische Japanse dude die me in heel beblekkig Engels ging vlagen waalom ik er was enz. Maar moet ontiegelijk nodig naar de plee, en daarnaast hou ik niet van camera's :p, dus ben eigenlijk meteen gevlucht. Het kwam wel op nationale tv zei die, lekkere binnenkomer na 16 uur vliegen/wachten met een uurtje slaap!
Maar hoe relaxt kan het gaan, duidelijke uitleg met handen en voeten waar ik m'n trein/Subway kaart kan halen en geen schreeuwende mannetjes die je een taxi in willen slepen. Terwijl ik naar het perron liep, wat iets anders is dan bij ons aangezien je 100 verschillende lijnen en maatschappijen hebt, dus ook verschillende platforms op verschillend niveau, en even op een bord keek of k wel goed liep, word ik aangesproken door een oude vrouw. Of ze me man helpen, dus ik zeg waar ik heen moet en ze zal me wel even de weg wijzen. Dan vraagt ze waar ik vandaan kom, en als ik antw geef staat ze abrupt stil, grijpt m'n arm en begint, al dan niet gebrekkig, Nederlands tegen me te praten. Of all Japanese people die ik gezien danwel gesproken heb. Hoe weird! Maar heel lief vrouwtje, der man strompelt er een beetje achteraan, en vol trots zegt ze dat ze al 15x in Nederland geweest is. En kakkeldekakkel half Japans, Engels en Nederlands, mij aankijkend dat ik het wel begrijp. En ze sleept me mee een trein in waarvan k opeens denk...das niet goed! Dus na een btje wikken en wegen, want k hoef alleen maar even over te stappen of een btje taxi te betalen, bedank ik haar toch vriendelijk maar ga toch naar het platform met de rechtstreekse trein. Ik zag het al helemaal gebeuren dat ik in Fukushima zou eindigen ofzo ;-) maar ze was echt superlief. Goeie eerste indruk.
Uurtje met de trein, vliegt voorbij n voor k het weet sta ik in Asakus, buitenwijk van Tokyo. Bedenk je even dat de treinen tot op zekere hoogte nog af en toe Engelse vertaling erbij zetten. Denk maar niet dat ze dat met straatnaambordjes ook doen! Ben maar gaan lopen, omdat k geen bevestiging kreeg dacht k compleet verkeerd maar 6 minuten later sta ik voor m'n hostel. Hoezee, eindelijk opfrissen en tanden poetsen.
Gezellig hostel, denken lkkr met je mee en zijn goed voorbereid. Slaap op een 8 persoonsnamen, 4 stapelbedden. Mixed company ben k net achtergekomen, maar ik was echt te gaar om het hele, goh waar kom jij vandaan oh wat leuk daar wilde ik altijd al een x naartoe- verhaal te doen. Ben gaan douchen, iets wat op spaghetti lijkt weggewerkt, btje gelezen en nu naar bed (20:22 uur).

Het is een wondere wereld, vol met onbegrijpelijke tekens en afbeeldingen. Beetje surrealistisch eigenlijk. Vanmiddag nog even de toerist uitgehangen bij een tempel, mooie fortune gekregen, foto's van hoe en wat komen nog we. Ga nu echt pitten, morgen grote GROTE dag...eindelijk naar TOKYO DISNEYSEA, berucht als mooiste pretpark ter wereld. Dat gaan we eens even onderzoeken ;-)

Trusten xxxx
Charles