Trippen in Tokyo, 10/11 oktober 2014 - Reisverslag uit Tokio, Japan van Charlie Luijk - WaarBenJij.nu Trippen in Tokyo, 10/11 oktober 2014 - Reisverslag uit Tokio, Japan van Charlie Luijk - WaarBenJij.nu

Trippen in Tokyo, 10/11 oktober 2014

Door: Charlie

Blijf op de hoogte en volg Charlie

12 Oktober 2014 | Japan, Tokio

ErfmbejrfhbejrfhbejVrijdag 10 oktober 2014

D-day baby! Geen idee of dat de reden is dat ik zo gruwelijk crap geslapen heb, maar k ben al voor m'n wekker wakker. Een wekker die k achteraf compleet verkeerd had ingesteld (stond nog op m'n werkdagen, en daar viel vrijdag niet onder :p). Lag er al vroeg in voor mijn doen, maar werd een uur later wakker met het gevoel dat k al een hele nacht had geslapen terwijl er pas een uur voorbij was. Nog een uur later, 23:00 , vond m'n benedenbuurman het nodig om ongeveer alle items die in z'n koffer zaten te verpakken in plastic zakjes. Wat gruwelijk kraakt. Nog een uur later kwamen 2 andere dudes compleet kachel terug zonder ergens rekening mee te houden. Zucht. Ohja, k slaap in een 8 persoons dorm, not sure if I mentioned that. En Ohja, met alleen maar dudes. Hmhm.
Anyhow, om nou te zeggen dat ik uitgerust wakker werd...

Had gisteren in een supermarktje wat fruit gekocht als ontbijt, ik zie dat sushi toch nog niet helemaal zitten ;) binnen een kwartier aangekleed ed, en middels een kortere sluiproute naar de Subway bed zit ik binnen 10 min in de metro en is het iets over 9e. Ik kan heus wel op tijd m'n bed uit als het moet!
Ritje van 40 min en 3x overstappen. Ik blijf me verbazen hoe snel k opga in de menigte, het overstappoortje pak ipv in en uitchecken wat meer geld kost, want geloof me als je denkt dat de metro van Parijs een drama is dan is de Subway in combi met de trein in Tokyo een doolhof in het quadraad. Behalve voor mij dan ;)
Met dat we bijna bij het eindstation zijn doemen de Disney taferelen al op, en zie ik de torentjes van het kasteel al liggen in de verte. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en geloof me, die heeft er tot ik heel veel uur later in m'n bed lag opgezeten. Wat hou ik toch van deze wereld.
Er zijn twee parken, Tokyo Disneyland (hoofdpark met kasteel) en Tokyo DisneySea, een tweede park dat in 2012 is gebouwd voor een bedrag van 4 miljard dollar. Het schijnt dan ook een van de mooiste parken ter wereld te zijn. Dat zullen we nog wel eens zien! Ik heb lang getwijfeld, maar ga toch naar Tokyo DisneySea dus geen kasteel helaas. Een tweede dag kan altijd nog (a)
Maangoed, aangekomen dus! Moeten we eerst nog met een interne Subway een paar haltes verder, maar dan sta ik toch eindelijk bij de kassa, net 10:00 uur En dan op de binnenplaats met die enorme grote wereldbol. WHHHOOOEEEEHHOOOOEEEEEEE :D

Nou kan k een heel verhaal houden wat ik allemaal gedaan heb, hoe lang k in de rij gestaan heb (gem. 60 min, 1x 80...), dat ik met Marie (dat überschattigd witte poesje uit de Aristokatten) en Goofy op de foto ben geweest wat echt TE leuk was, dat ik ongeveer alle winkeltjes gezien heb en het aanbod qua souvenirs eigenlijk wel vond tegenvallen maar dat ik na sluitingstijd (zeg maar gerust 22:15 uur) in het laatste winkeltje vlakbij de ingang echt het meest geniale cadeautje voor mezelf heb gevonden, dat alle souvenirwinkeltjes eindelijk vooral bestonden uit gekke Disneygerelateerde haarbanden, hoeden, petten en mutsen en dat k die niet heb gekocht maar wel een geniale fotoshoot heb gedaan waarbij ik keihard mezelf heb uitgelachen (en die foto's komen nog wel ja :p), dat ik nog nooit van m'n leven zoveel stelletjes bij elkaar gezien heb die of al dezelfde kleding aanhadden voor ze binnen kwamen of hetzelfde shirt/trui/hoed/pet hebben gekocht (kunnen die mannen bij ons nog wat van leren :p), dat zo ongeveer heel Japan in de ban is van een beer genaamd Duffy met een vriendje poes genaamd Gelatino (Google ze ff voor een plaatje, snap jij het?) wat dan weer door Disney bedacht is wat tot het bizarre gevolg leidt dat 90% van de bezoekers (ja incl volwassenen en bejaarden, niet alleen kids) met zo'n knuffelbeer of -poes rondloopt gekleed in halloweenpakje, maskertje enzenz TE BIZAR (er was een winkeltje dat kleertjes verkocht voor die dingen, stond een rij van meer dan 3 uur wachten. DRIE UUR, VOOR EEN WINKEL MET KLEERTJES. VOOR EEN KNUFFELBEER/POES), dat ieder kind een plastice emmer in de vorm van...3x raden...Duffy, mr potatohead of echt een emmer met Mickey en minnie om z'n nek heeft hangen met daarin aardbei/caramel/witte chocolade popcorn wat volgens mij echt te chemisch is maar k heb geen jankend kind gehoord dus blijkbaar helpt het ;), dat ik me van 10:00 AM tot 22:15 PM geen moment heb verveeld of me afgevraagd wat de heck ik nou eigenlijk aan het doen ben in m'n eentje aan de andere kant van de wereld, maar dat is natuurlijk ontiegelijk boring om te lezen.
Het was meer dan awesome, en ik weet iig wat voor nieuw doel k heb voordat k ashes en iets met dust ga. Alle Disney worlds/lands/Seas bestormen over de hele wereld. WhoopWhoop! Nog een laatste dingetje over deze supercalifragelisticexpialidosias- (das van Marry Poppins ;) ) dag, de eindshow was echt uberawesome. Vuurwerk wat daarna moest komen ging niet door, maar het was echt een indrukwekkende eindshow. Alles klopte gewoon, net als het hele park. De aankleding, ieder detail, de kleding van de medewerkers, schoonmakers, de attracties, everything. OK, allerallerlaatste dingetje dan, ik vind dat de attracties echt naar een hoger niveau getrokken zijn als k het vergelijk met bv Disneyland Parijs of de Efteling. Love it.

Dus. Alle batterijen leeg natuurlijk, tegen 23:30 terug op m'n kamer waar de snurkerd verdwenen bleek te zijn. Hoezee! Ben echt helemaal gesloopt, heb geen voeten meer over. Heet douchen en slapen.
Kan maar een ding opladen ivm die irritante andere stekkers die ze hier hebben, dat wordt m'n batterij voor m'n camera. En heel even m'n mob, blijf wel een westerse verslaafde natuurlijk ;)

When you wish upon a star...
Slaap lekker kroelies
X

Zaterdag 11 oktober 2014

Zo laat als het vannacht weer was, sliep pas tegen 1.00 uur na nog wat lezen, zo vroeg de wekker weer. Voor achten, wil naar de beroemde vismarkt waar iedere ochtend een tonijnveiling is. Die begint om 5.00 AM, das dan een btje teveel van het goede, maar de markt daarna is vanaf 9.00 AM open al zijn de meeste kramen om 10.00 uur alweer weg. Dus moet op tijd weg. Tenzij je weer je wekker verkeerd zet en om 8.15 uur wakker schrikt. Ik sta echt op de vakantiemodus blijkbaar ;) komt bij dat k vandaag van kamer moet wisselen, heb nog 2 nachten bijgeboekt hier. Maar hield wel in dat k er ook nu meteen uit moest, tas inpakken enz enz. Stresss!

Tegen 9.20 uur sta ik weer buiten na een ritje van 40 min met de sub. De vislucht komt me al tegemoet, das een goed teken. Of juist niet...
Loop een smal steegje door waar kleine kraampjes staan en smalle restaurantjes waar je de verste sushi ter wereld kan eten. Vast heel lkkr. Als je er van houdt. Ontbijt...
Eerst de markt zoeken, en das toch moeilijker dan k dacht. Dus gewacht op andere toeristen die als een kip zonder kop daar rondliepen en wanneer zij er wel achter zijn erachteraan hobbelen ;) Gevonden!
Zo'n vismarkt heb k nog nooit gezien. Van kleine visjes vacuüm verpakt tot tonijnen van meer dan een meter. Van levende inktvissen tot glibberende paling (of wat er op lijkt). Schelpen, levende kokkels, oesters, mosselen. Vissenkoppen voor de soep, rode vissen, prehistorisch uitziende vissen, hier en daar een berg levende krabben, moten tonijn zo vers dat je zelfs als je geen vis eet je eigenlijk toch wel benieuwd bent hoe het smaakt. En VEEL. Kleine soort heftruckjes rijden af en aan met piepschuimen dozen waar de vis met ijs in wordt bewaard. Het is bijna niet voor te stellen dat dit iedere dag, afgezien van zondag, de gang van zaken is hier. Ik loop er een uur of wat rond, maak een hoop foto's en ga dan weer terug naar de steegjes. Ik sta even in de megarijen die staan voor de petite kleine restaurantjes, maar ga dan toch maar terug naar de Subway. Vis als ontbijt. Bbrrr.

In pak de tram naar Ginza, de wijk in Tokyo van alle pracht en praal qua mode en dikke bankrekeningen. Gucci, Prada, Tiffany & co, Bvlgari, Dior, alles is vertegenwoordigd hier. Had gedacht dat er voor de gewone mens ook wel wat tussen zou zitten qua winkels, maar helaas. Als k een soort Bijenkorfachtige winkel inloop, dat dacht ik, blijken alle grote modemekrken daar een wel een afdeling te hebben. Van Jimmy Choo tot Miu Miu. Loop je daar in je Idiase knalrode/oranje drollenvangerbroek. Geniaal hahaha, gewoon doen alsof je 3 paar schoenen van $2,000.00 kan betalen ;) maar had het snel gezien daar, kouwe kak. Had ondertussen ook toch wel trek gekregen, vond een schattig bakkertje met minderschattige prijzen maar kon niks anders in de buurt vinden. Op de eerste verdieping een café waar echt alle kouwe Japanse kak met diamanten, schoonouders en parels en al zat te lunchen. Zoals k zei, doen alsof je gek bent en gewoon een crêpe de fruit bestellen met een thee en ondertussen in je lonely planet kijken waar je hierna naartoe gaat (en waar k cheap kan eten vanavond :p) nee het viel me nog mee. En het was echt gruwelijk lkkr (check de pic!!).

Vanuit daar ben ik gaan lopen richting het Imperial Palace, waar de East Gardens open zijn voor het publiek. Hier woont de Japanse emperor met zijn Fam, veilig achter een grote stenen muur ver weg van het gepeupel. Heb wel zin in even een park of tuin, lkkr in het zonnetje, muziekje en btje schrijven.
Onderweg koop ik een Japanse salade met iets van drinken waarvan k geen idee heb wat het is maar zal vast wel lkkr zijn.
Van het eerste park waar k doorheen loop richting het Palace ben ik niet echt onder de indruk. Mooi strak gazonnetje met een paar typische Japanse bomen hoor, maar je ziet de auto's er gewoon omheen rijden dus niet echt een relaxt gevoel. Helaas is dat bij de bekende stenen brug even verderop waarachter je een stukje van het paleis ziet liggen niet veel beter: daar mag je niet eens op het gras lopen danwel zitten. Als k eindelijk de ingang van de East Garden gevonden heb, staan er 2 mannetjes in pak die zeggen dat k er niet in mag. Tenminste, geen woord Engels natuurlijk, maar toen k een stap naar voren deed grepen ze nog net niet naar hun belt. Geen idee wat daaraan hing, maar zal niet gezellig geweest zijn. Ppfff, stelletje garnalen. Ben er ook wel ff klaar mee, dus ga een stukje verderop in de schaduw zitten en m'n salade eten. In tegenstelling tot het drankje dat smaakt naar gootsteenontstopper (denk ik) is de salade met iets van vlees, sesam en ik denk soyasaus erg lkkr. Dan maar zo, op een stenen randje met 5 cm achter me een zacht knalgroen gazonnetje wat er erg lkkr zacht uitziet en twee paar haviksogen die me in de gaten houden.
Na m'n lunch loop ik richting het Tokyo station wat er 2.5 jr over gedaan heeft om te renoveren. Gezien de skill van m'n bro en pa ben k wel nieuwsgierig en wil wel een paar goeie Pics maken. Alleen...zo heel bijzonder vind k het eigenlijk niet? Miss vloeken in de kerk voor de Japaners (heb alleen ook nog geen kerk gezien hier...) maar k was not impressed. Wel naar binnen gegaan, was wel mooi maar nog steeds begrijp ik de hystery niet.
Ik check de de linkerkant ook nog even, idendito aan de rechterkant, maar wel een kruipdoorsluipdoor weggetje to get to the other site. Scheelt weer een half uur lopen ;) heb best wel gare voeten, en daar helpen m'n all stars niet echt bij ( :O zei ik dat nou echt hardop?) Ik heb gelezen in m'n LP dat er hier de winkeltjes zitten met alle Hello Kitty, Manga en alles wat Japan Japan maakt meuk, maar k kan het niet vinden en niemand hier die ook maar begrijpt wat ik bedoel of een woord Engels spreekt. Begin het een btje zat te worden, zere voeten en dorst, dus k haal een cola en ga op zoek naar de Subway. Tis een uur of 16.00, toch weer 6 uur aan het lopen.

Terug in n hostel krijg k een nieuwe kamer, met alleen maar vrouwen vandaag. Kom k binnen, overal alleen maar zooi. Koffers opengeklapt (welke halve zool gaat backpacken met een koffer, zucht... Neppackers), er is geen stukje vloerbedekking meer te zien. Sokken, t-shirts, rokjes, 10 paar schoenen, bergen make-up, een föhn?!, handdoeken, boeken, toiletmeuk, nog meer shirtjes, 12 cm hoge hakken...jeeej, vrouwenkamer...
Ik confeskeer een bovenste bed, gooi m'n zooi neer en ga weer terug naar de gezamenlijke ruimte: ik doe helemaal niks meer vandaag. Stukje schrijven, ff lezen waar k kan eten strax en een Japanse film kijken. Wat ben k op dit soort momenten toch blij dan nl niet zo bekrompen is qua wat er wel en niet op tv mag!
Na een uurtje loop k het centrum in opzoek naar een sushitentje, moet er nu maar eens van komen. Tot m'n oog valt op de zwart/grijze hamburger van de Mc, waar Facebook mee volgespamd is een par weken terug (die was van de Burger King btw). Tja, kan k toch niet aan me voorbij laten gaan. Dag Sushi, hallo grijze hamburger met zwarte saus! En het smaakt...enigszins weird. Tis meer dat je ogen en je Brain zich tegen je keren en daarom je maag op tilt gaat. Dus ogen dicht of de andere kant opkijken, dan gaat het wel goed ;-) eatable, maar voor herhaling vatbaar? Not sure...
Dan bedenk ik me dat het zaterdagavond is en dat dat het beste moment is om het geniale grote mega oversteekkruispunt in Shibuya in beweging te zien.
Dus pak ik weer de metro, 35 min ong, om te zien wat Tokyo zo Tokyo maakt. Als je de foto's ziet en het filmpje dan nog is bijna niet te bevatten hoeveel mensen daar lopen. Echt een grote ongeorganiseerde maar toch geregisseerde mierenhoop aan mensen in het donker met schreeuwende neon reclames en grote schermen met drukke filmpjes en harde muziek. Freaking awesome om te zien! Ik maar foto's vanuit het gebouw waar de Subway eindigt, loop daarna naar buiten om op te gaan in de mierenhoop. Tres bizar om er zelf tussen te lopen, op m'n all stars (natuurlijk een pic van gemaakt voor aan m'n muur). Aan de overkant begint de winkelstraat, this is what Im talking about! Mega grote Forever21, Bershka, Zara enz enz, alles verlicht en een Star wars achtig muziekje dat door de straten schelt alsof we zo zullen opstijgen in een ruimteschip. Het lijkt wel een film waar ik inzit.
Ik loop een tijdje rond, ga daarna terug naar het kruispunt en bestel wat bij de Starbucks die recht tegenover het kruispunt zit. Weet ook nog een plekje bij het raam te bemachtigen en kan niet stoppen naar de mierenhoop te blijven kijken. Raak aan de praat met een jongen uit Maleisië die 3 jr in NL gestudeerd heeft (tuurlijk!) en die vertelt over een super typhoon..? Denk eerst dat hij loopt te dollen, maar als k een uur later terug ben op m'n kamer en Google blijkt het toch wel te kloppen. Sfeer is ook een btje gespannen hier, ze weten niet zo goed wat ze ermee moeten. Niet dat je er wat mee kan, maar als je er naar vraagt wuiven ze het weg terwijl de computerschermen wel op het nieuws daarover aanstaan en livebeelden vanuit de atmosfeer.
Pretty weird gevoel! K heb wat site gevonden die k in de gaten hou, het zou vanaf morgen 11.00 beginnen met stormen dus k ben benieuwd wat er gaar gebeuren. Maandag schijnt het echt los te gaan, dan weten ze ook beter in te schatten of Vongfong aan land is gegaan vanuit zee en als zwaarste typhoon tot nu toe van dit jaar richting Tokyo zal trekken of daf het afzwakt naar een zware storm met orkaankracht.

Don't worry, be happy :) voor nu ga k lkkr slapen! (K ben dan ook weer zo'n moeder natuur lover dat k m'n bezoek aan de Tokyo Skype Tree waar je op 350 en 450 mtr uitzicht hebt over de hele stad uitstel naar morgen ipv vanmiddag, wanneer de storm op z'n hoogtepunt is. Moet toch echt geniaal geweldig uitzicht zijn dan. Duimen dat ze open zijn!)
XxxxX to ya'll.
Charles

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Charlie

Ola people, Leuk dat je geïnteresseerd bent in mijn reisverhalen. Enjoy en laat eens een berichtje acher, altijd leuk! XX Charlie

Actief sinds 16 Maart 2012
Verslag gelezen: 415
Totaal aantal bezoekers 48130

Voorgaande reizen:

29 April 2017 - 28 Mei 2017

Alaska; Into the wild.

20 Januari 2017 - 05 Februari 2017

Haiti, here we are again!

04 Juli 2016 - 27 Juli 2016

China, back to the roots.

07 Maart 2016 - 16 Maart 2016

Orlando: home sweet second home.

01 September 2015 - 29 September 2015

Dont cry for me, Argentina

08 Oktober 2014 - 15 Oktober 2014

Tokyo, to infinity and beyond.

14 Februari 2014 - 09 Maart 2014

De tocht der tochten: Mount Everest base camp

23 Augustus 2013 - 13 September 2013

Tripping through Thailand!

28 September 2012 - 26 Oktober 2012

Rondreis India & Nepal

17 Maart 2012 - 27 Maart 2012

Geheimen van de Egypte

12 Juni 2011 - 02 Juli 2011

Mother Nature, here I come!

02 Augustus 2010 - 14 Augustus 2010

Helping Haïti

01 September 2009 - 30 September 2009

Rondreis door India

Landen bezocht: