Trippen in Tokyo, 12/13 oktober 2014

Zondag 12 oktober 2014

Morning :) terrible nacht gehad weer, mede dankzij m'n egocentrische kamervrouwen die dachten dat de hele wereld om hen alleen draaiden. Jeweetwel, licht aandoen terwijl er al mensen slapen, hard praten, kachel zijn, 50x het stapelbedtrappetje op en neer. Afgezien daarvan ook weer vaak wakker geworden met het gevoel dat er al een halve nacht voorbij geweest moet zijn, maar pas een uur verder zijn.
Enigszins uitgeslapen, na vanaf 6 uur (!!!) wakker gehouden te zijn door een uberego die der vliegtuig moest halen, der hele koffer nog moest pakken op dat moment omdat ze de avond ervoor perse nog moest stappen tot vroeg, ben k van 8-10 weer in slaap gevallen. Lkkr hoor :) zooi weer ingepakt, moet weer verkassen vandaag, maar de komende 2 nachten blijf k wel op dezelfde kamer. T was of dit, of kans dat k überhaupt ergens anders heen zou moeten wat 2x zo duur zou zijn. Dan maar zo!
Vandaag wil ik naar Ueno, deel van Tokyo wat naast mijn deel Asakusa ligt, dus ga lkkr lopen. Eerst naar de bakker, die dicht blijkt te zijn. Als k terug in de 'hoofdstraat' ben loop k langs een uberklein, superschsttig winkeltje met een petit bakkerijtje. Ze hebben de lekkerste broodjes, chocoladedingetjes, gevulde broodjes en stokbroodjes en -broden. Zoals k door de Pixarfilm Ratatouille heb geleerd kan je de versheid van een stokbrood meten door het gekraak. Geloof me, deze kwam net uit Parijs denk ik. Zo'n gruwelijk heerlijk lekker vers stokbrood heb k niet eerder gegeten. Samen met een chocoladebroodje in de vorm van een wormpje, met oogjes. Soms kan je echt lol hebben om niks!

Het is een niet hele erge boeiende route om te lopen, maar k kom onderweg uitverkoop tegen. Te geniaal echt, want het zijn alleen maar jongens die aluminium- en huishoudfolie, plastic zakjes en nog meer huishoudmeuk proberen te verkopen, al schreeuwend. En het werkt, want de mensen eromheen dringen alsof er morgen een zombieinvasie is en er geen folie meer te krijgen zal zijn. Te grappig. Ik zie Vaal al staan op de markt: VEEEEERSE FOLIE, VEEEERSE FOLIE, NU EXTRA LANG HOUDBAAR! Hahah :p
Eenmaal bij het station van Ueno aangekomen ff de weg moeten zoeken, maar uiteindelijk aangekomen bij het grote park waar verschillendende dingen te doen zijn. Zo kan je er eten ;), waar niet in Japan, naar het nationaal museum, grote speeltuin, muziekschool, universiteit, markt, nog meer gebouwen waarvan k niet kan lezen wat het zijn ;) en een dierentuin. Drie keer raden waar k naartoe ga!
Juist, k vind het te leuk om te zien hoe ze in het buitenland met dit soort dingen omgaan, ben in Indis en Thailand ook naar de dierentuin geweest en dat was echt heel leuk.
Entree is maar 600 yen, zo'n €4,50, ongeveer het enige wat wel goedkoop is in Tokyo. Tis zondag, lekker weer dus gruwelijk druk. Met mensen. En kinderen. Heel heel heeel veel kinderen. Meteen als binnen ben word je bijna gedwongen om eerst de panda's te gaan bekijken. Panda's komen natuurlijk uit China het is dan ook tres bijzonder dat er hier een zit. Sterker nog, het zijn er twee! Maar laat je niet voor de grek houden, want ze worden geleasd. Like a car, voor het luttele bedrag van $950,000.00 per jaar. Per stuk!! Hahaha, hilarisch toch :) maar ze moeten en zouden een Panda hebben, want het hele park door wordt je doodgespamd met 'Save the panda!'zooi, het moet toch ergens vandaan komen dat bedrag.
De dierentuin is verdeeld in twee gedeeltes, het oost en west deel, beetje zoals Blijdorp dat ook heeft tussen oceanium en de dierentuin met een wandeling ertussen. Het eerste gedeelte heb ik redelijk snel gezien, loop door naar het andere gedeelte. Ben nog niet echt onder de indruk, ik mis iets. Hokken zijn net te klein, en hoewel de dieren er wel goed uitzien heb k echt het gevoel dat k in een dierentuin loop als k het vergelijk met andere tuinen. Echt aapjes kijken.
Als k in het tweede deel ben wordt het me allemaal teveel. Al die koters, al die mensen, alleen maar Japanners. Druk, crowded, claustrofobisch. Hoewel het eigenlijk heel rustgevend heeft gewerkt, rondlopen in een land waar je niks verstaat, waar je niks kan lezen en daarom alleen maar met jezelf bezig bent zonder dat je het in beginsel doorhebt. Maar als ik weer een opstopping moet omzeilen, deze keer door een gigantische rij voor de kinderboerderij waar een paar geiten, konijnen en cavia's te zien en te aaien zijn, ben ik er klaar mee. Ik wil hier weg.
Maar bedenk me dan dat k ook gewoon ff kan gaan zitten, wat eten en muziekje luisteren. Ben al weer aardig wat uren aan het lopen zonder ff te stoppen, mn voeten protesteren ook wel weer. En met dat ik zit, muziek aanzet en me afsluit voor alles wat er om me heen gebeurd ontspan k weer. Vraag me af waar dat gevoel van net vandaan kwam, maar na een btje analyseren (voor zover dat mag als je op reis bent) denk ik dat k het westerse een btje mis. Na nu bijna een week in Japan te zijn ben ik ondergedompeld in vriendelijkheid, alleen maar lachende gezichten. Te? Ik heb niemand ruzie zien maken, boos zien kijken. Hard tegen elkaar horen praten, geïrriteerd zien doen. Nobody. In een week tijd niet. Alles wordt opgekropt, binnens muren opgelost of weggestopt? En dat is nogal een verschil als je bedenkt in wat voor deel van de wereld wij zitten waar om een paar gebroken koekjes in een pak al ruzie gemaakt wordt bij de kassa of er getoeterd wordt als je niet snel genoeg wegrijdt als het groen is. Ik ben denk ik een beetje allergisch voor teveel rust en vredigheid of mis ik het af en toe bekvechten gewoon?
Door m'n top40 muziekje, m'n lkkre wormbroodje en een grote hand snoepjes uit m'n snoepzak van de kruitvat ben k weer op aarde en ga ik verder. Alsnog heb ik het snel gezien in het tweede gedeelte, ik wil nog een stukje van het park zien en kijken of k hier wel op het gras mag zitten. Ik ga nog ff naar de pinguïns, die serieus 'jackass pinguïns' op het bordje hebben staan :p, de ijsbeer die erbij ligt zoals mijn eigen rooie Retro er ook regelmatig bijligt: op z'n rug, een achterpoot in de lucht, beide voorpoten omhoog langs zn kop. Te schattig :)
Als k de zoo uitloop zie ik het marktje liggen, en word ik toch wel nieuwsgierig. Superleuk dus!! K ben stiekem wel blij dat ik heel weinig geld bij me heb, want anders had k een compleet Japans servies gekocht waarschijnlijk. Wat een mooie, bijzondere handgemaakte spulletjes hadden ze daar, met name dus servies, schaaltjes, stokjes, kommetjes, theepotjes. Ik koop in de uitverkoopbak wat dingetjes ban een uberaardig mannetje die geen woord Engels spreekt afgezien van hello en Bye, maar we connecten zegmaar :)
Met dat ik later terugloop bedenk ik dat dit eigenlijk wel leuk is als souveniertje, wat k eigenlijk niet wilde doen want dat zijn er in mijn geval dan meteen zoveel ;) dus sommige krijgen wel wat en anderen krijgen m'n volgende trip wat, deal ;) ? Ga dus terug, koop nog wat dingen en hoop nu al dat het heel aankomt voor k aankom in NL! Nu terug naar m'n kamer, ben wel weer gaar van het lopen.

Savonds haal ik bij de supermarkt een grote bak gemengde sla, een Japans biertje, een bakje aardbeienyoghurt en bananen. Geen zin in sushi, wat k elke dag alsnog uitstel ;) maar moet wel voordat k weer terug ben in ons kikkerboerenkoollandje. Ohhh, daar heb k zin in ja! Maar goed, gezond avondeten dus en in het hostel kruip ik op de bank, zet een dvd aan (the Hangover) en doe ff net alsof k thuis ben.
Daarna naar m'n nieuwe kamer waar k aan de praat raak met een Italiaans stel dat al meer dan een jaar aan het reizen is. Begonnen in Australië. Werken en reizen. Heel goed te doen, werkvisa, verdient goed in verhouding, sparen. Goede ervaring. Ik raak niet uitgevraagd. Zij niet uitverteld. Stuiterdestuiter. Stuiterdestuiteruberstuiter. Voel je 'm aankomen?

Love,
Charlie


Maandag 13 oktober 2014

O.m.g. Met dat ik wakker word blijf k heel stil liggen en luister of m'n roomies wakker zijn. Ik hoor niks. Alleen rustige ademhalingen.
Ik werd net wakker van een droom. Een...hoe zeg ik dit netjes zonder uhm...hele gezellige droom. 45 graden zegmaar. Hij was een Australiër (waar het hart van vol is;) ), hij was heel erg leuk en heel erg lekker, half lang haar, bruinig en hij kon heel goed zoenen en... Werd een btje meegesleept in m'n droom, ik heb van horen zeggen dat ik praat en geluid maak in m'n slaap. Ik heb stiekem over het randje van m'n hoogslaper gekeken of iedereen echt sliep, kijk recht in de ogen van een van m'n kamergenoten... Pretty PRETTY awkward kan ik je zeggen. Heb me omgedraaid en ben verder gaan slapen hahaha, en daarna was hij weg.
k draai me dus lkkr nog een x om, check de tijd (7.00am, eerste nacht dat k aan een stuk geslapen heb!), het weer (typhoon Vongfong gaat trager dan verwacht, maar wel hele dag regen dus change of plans met wat ik eigenlijk bedacht had) is slecht vandaag met alleen maar regen dus draai me lkkr nog een x om. Kijken of k hem nog terug kan vinden...

Niet dus. Zonde. Maar nog ff een stukje Tokyo ontdekken, vandaag naar het manga en elektriciteits gebeuren waar je als je goed zaken kan doen cheap de nieuwste elektronica kan kopen (is wat voor jou Stokkel ;) ) en los kan gaan op alle mogelijke manieren als je van manga houdt.
Maar eerst een lkkr knapperig broodje halen en iets lkkrs bij de Starbucks. K ben in de mood om wat nieuws te proberen, dus met m'n ogen dicht bestel ik een...Latte macciato caramel. Oh my. Een nieuwe verslaving is born, wat is dit hemels lekker. Koffie met mokkasmaak, dikke laag schuim en caramel eroverheen. Aaahhhh, zoooo lekkkeerrrrr! (Ik drink normaal bijna geen koffie hahah :p)
Nadat k weer met beide benen op de grond sta, tweede keer vandaag al, pak ik de sub naar Akiba. Ik heb nog nooit zoveel boekjes bij elkaar gezien, niet te geloven. Geweldige uberhysterische omgeving, overal grote reclames op de gebouwen van verschillende soorten karakters, winkeltjes met alles wat je maar kan bedenken waar ze wat van kunnen maken, van beeldjes tot boeken. Heel veel muziek, allemaal door elkaar natuurlijk, en regen dus na wat winkels gezien te hebben, zelfs winkels met alleen maar vendingmachines, van die grijpdingen zoals op de kermis remember!, heb ik het wel gezien en pak ik de Subway naar de Tokyo Sky Tree, hoogste toren van 634 mtr (Als ik het goed zeg).
Ik bedenk me net dat k helemaal niks meer gemeld heb over typhoon Vongfong! Die zou eerst zondag op maandag nacht richting Tokyo komen, maar ze gaat langzamer dan verwacht al is ze wel aan land gegaan nu. K ben misschien een btje een sensatiezoeker qua moeder natuur, maar als k zo zie op het lokale nieuws hier wie en wat er allemaal mee overhoop gehaald worden is dat echt geen pretje. Maargoed, vandaag dus hele dag regen daardoor, ieder uur meer wind met het hoogtepunt vannacht met heel veel regen en hele harde wind. We'll see :)
Maar Sky Tree dus. Ik wilde van de week eigenlijk een x gaan met zonsondergang, maar ik zag al geweldig mooie luchten voor me met mega donkere wolken (teveel Discovery orkaan programma's gekeken denk ik...) dus heb het uitgesteld tot vandaag. Helaas zijn ze al om 17:00 dicht vandaag ivm de de aankomende storm en is het compleet bewolkt dus is het zicht niet heel bijzonder ver maar toch wel indrukwekkend. In nog geen 50 seconden zijn we met de lift op 350 meter hoogte. Dat gekriebel is echt zo lkkr :) dat zou pas een goed baantje zijn voor me, liftchick ergens in een Megastad met hoge gebouwen hahahaha! Ik dwaal af..
Mooi uitzicht dus, drink een erg duur bakkie thee maar hoe vaak ben je nou op zulke hoogte :) Loop er een tijdje rond, btje turen in de verte en dan begint het harder te regenen en donkerder te worden dus ga k terug naar beneden. Eerst met de lift, dan nog 'gedwongen' met de roltrap waarbij je langs eenmgrote speelgoedzaak komt waar je natuurlijk naar binnen moet (vergeleken daarbij is de Intertoys compleet zen) en vervolgens kom je nog een verdieping lager in een mega supermarkt/hapjes zaak met echt de allermooiste en verste salades, fruitdingen, taartjes...mmmmmmmm en sushi. Zucht. Het moet echt vandaag, morgen kan het niet. Driedubbele zucht. Middelgrote bak uitgezocht met verschillende soorten dingen. Op hoop van zegen ;)
Terug bij hostel, ff lkkr alleen op de kamer waarbij ik m'n hele tas overhoop haal en heringepakt met ren lkkr muziekje aan. Echt teveel breekbare spullen gekocht, hoop echt dat het heel aankomt!
Dan naar beneden, moment van de sushiwaarheid. K heb ook nog een sinaasappel, die maak ik ook vast maar klaar. Iets met pitamientjes enzo..hihi... Nou, na een stuk ben k nog niet onder de indruk. Na het tweede stuk denk ik waarom eten mensen dit überhaupt en na het 3e stuk denk ik: Waarom eet ik dit eigenlijk??? Visje gezien, doosje dicht. Die oranje ging een stuk sneller naar binnen.
En dan opeens krijg ik verschrikkelijk veel zin in een Latte M...oh dus zo voelen jullie koffieverslaafden zich. Buiten is het nog harder gaan regenen, maar heb wel zin om nog ff te gaan lopen en tis pas 7.30 PM. Met een plu, het lekkere getik vd regen en zin in wat lkkr ga k naar die Amerikaanse koffietoko waar k m'n ziel aan verkocht heb (lkkr dramatisch :p) en ga daar heerlijk met een muziekje op zitten schrijven. Soms kan zo simpel zo lekker zijn :)
Twee uurtjes gezeten, nog veel harder gaan regenen maar k vind het eigenlijk heerlijk. Moet me inhouden niet in de plassen te gaan stampen, tis dat ik deze schoenen morgen aan moet ;)
'Thuis' zijn Deiv en Esther net weer terug en we kletsen verder waar we gisteren gebleven zijn. Wat een leuk stel, hij is echt te leuk met z'n krullen maar dat ter zijde, en k vertel over m'n sieraden waar ze helemaal leip van zijn! In ieder geval Italiaanse fans erbij! Op de kamer praten we verder, douchen en slapen. Storm wordt elk half uur heftiger en blijf tot een uur of een vanuit m'n bed naar buiten kijken. Alles wiebelt zo'n beetje, toch wel indrukwekkend, maar m'n slaap wint het uiteindelijk.

Morgen laatste dag alweer. Time flies. Ik vergeet langzaam de dingen waarvan ik dat niet voormogelijk hield en krijg zin in nieuw. En plannen. En verder kijken.
Love you,
X