USA -> Chili -> Argentinaaaa
Door: Charlie
Blijf op de hoogte en volg Charlie
07 September 2015 | Argentinië, Buenos Aires
2 sept 2015
En zo word je wakker in een mega dik 2persoonsbed, 4 giga lekkere dikke donskussen en 2 donsdekens met een sprei. Backpacken was nog nooit zo leuk :-)
Om 4:30 in slaap gedonderd, tegen 9:30 opgestaan om met Bojana, kamergenoot, en 2 anderen naar het vliegveld terug te gaan om al onze geboekte vluchten te controleren, vast in te checken en eetvouchers te halen waar we schijnbaar recht op hebben en die ook op waren gisteren.
Ik blijk de enige te zijn die omgeboekt is via Santiago, Chili, terwijl de rest een rechtstreekse vlucht heeft. Das dus weer een btje jmmr, maar we vertrekken wel allemaal tegen 22.00 vanavond dus hebben nog uren de tijd om ons te vermaken.
We eten lkkr Amerikaans op het vliegveld, bacon, eieren, fruit en dikke pancakes, en dan splitsen we weer op. Bojoura en Fanny willen niet mee naar de stad/bang alsnog vliegtuig te missen, terwijl ik en Bojana geen zin hebben in 10 uur vliegveld. So, we zoeken de trein, kopen een chipkaartachtig ding en met 20 min staan we in hartje Atlanta city. Serieus, het is zo leuk om gewoon niet na te denken en gewoon maar te doen. Free as a bird :)
Atlanta, staat Georgia, hoofdkwartier van CNN waar je een rondleiding kan krijgen (vet!), hometown van het enige echte Coca Cola museum (ubervet!) en waar het grootste aquarium van de US staat (2e grootste ter wereld) (triplevet!).
We zoeken eerst het touristcentre om een plattegrond te krijgen om te zien waar alles zit. Is allemaal redelijk op loopafstand, dus eerst naar het CNNgebouw.
Erg indrukwekkend om daar de te zijn, met een aantal uitgelichte hoogtepunten (quotes, Pics) uit de nieuwsgeschiedenis van de afgelopen jaren. Wat wel opvalt is dat het alleen maar negatief en slecht nieuws is, maar weet eigenlijk ook niet of k CNN ooit positief nieuws heb zien brengen?
K wil eigenlijk wel een rondleiding doen en achter de schermen kijken, maar Bo heeft eigenlijk geen geld (over) dus gaan we verder de stad verkennen. Lekker struinen door het Olympisch Park waar ontelbare steentjes op de grond liggen met namen erin gegraveerd. Kunnen onmogelijk allemaal deelnemers zijn, maar ben toch wel benieuwd waar ze van zijn dus nog ff uitzoeken later.
Dan lopen we tegen het aquarium en het CC museum aan. Voor het aquarium is te weinig tijd, maar het CC museum is toch wel gaaf om van binnen te zien. Bo heeft inmiddels WiFi gevonden en gaat lkkr met haar BF appen terwijl ik een kaartje koop, met op de achtergrond het herhaaldelijke geluid van een flesje cola dat opengaat en ingeschonken wordt. Ik heb idd wel dorst...
Coca cola is zoiets als Disneyland voor het woord happiness en de kleur rood. Wat je ook van CC vindt, het is toch eigenlijk best bizar dat je het merk waar ook ter wereld (muv 2 landen waar k ff niet opkom) vindt, al dan niet iig de reclame. Ik zal je de rondleiding door het museum besparen, maar het is echt heel leuk om daar geweest te zijn. Van de geschiedenis van het recept, tot de evolutie van de flesjes tot de onvoorstelbare werking van alle verschillende merchandise. Ohja, en een jaar of 4 geleden is de originele formule vh recept ook naar hier verhuisd, in een megagrote kluis met bizarre beveiliging eromheen. Supertof om daarvoor gestaan te hebben, al kan het bijna niet Amerikaanser ;)
Wat helemaal geniaal was: als je denkt klaar te zijn moet je naar boven naar de uitgang, maar beland je in een ruimte waar een stuk of 5 pilaren staan die ieder een continent vertegenwoordigen. Ieder continent heeft, naast de standaard CC smaken, ook zijn eigen smaken. En die kan je daar proeven! ONBEPERKT!! Hoe geniaal. Ik snap wel dat iedereen daar helemaal happy de peppy vandaan komt, sugarrush eerste klas haha! Ik kan je zeggen, ik heb me aardig uitgeleefd daar :D en als je dan stijf staat van de suiker en cafeïne word je naar de uitgang geleid maar niet voordat je eerst door een mega grote winkel moet waar ze echt ALLES hebben. Je kan daar echt niet weg zonder een stukje happiness te kopen. Oftewel, de Coca Cola formule werkt als een trein.
Toch bijna 2 uur rondgestruind, tijd om weer richting het vliegveld te gaan. We hebben om 18.00 afgesproken met Fanny en Bojoura om samen te eten, voor we doorvliegen naar BA (ik dus als enige over Santiago). Gezellig, lkkr multiculti en redelijk goed tot af en toe gebrekkig Engels gesprek over van alles en nog wat en natuurlijk boys. Ohja, ff wat achtergrond over Bo, waar ik toch wel de meeste klik mee heb. Meid van 21 uit Slowakije onderweg naar BA omdat haar vriendje daar woont. Hij komt oorspronkelijk ook uit Slowakije, maar is (werk volgens mij) naar Argentinië geëmigreerd. Ze hebben elkaar 2 jr niet gezien, maar 'we appen en Skypen elke dag dus das bijna hetzelfde!'.
Wait. What? Twee jr geleden voor het laatst je vriendje gezien, een knuffel gegeven, een zoen? Please, somebody shoot me. Respect. Denk ik. Nu begrijp ik de staat waarin ze verkeerde ook wat beter nadat we hoorden dat de vlucht geannuleerd was. Maar leuke, oprechte meid die me al meteen uitnodigde om naar Slowakije te komen om haar land te laten zien. Te lief!
Maar goed, na het eten splitsen onze wegen en hoef k nog naar een klein uurtje te wachten totdat ik mag boarden en eindelijk echt onderweg ben naar BA :) al is het via Chili ;)
Trusten ya'll, ik weet zkr dat deze vlucht goed gaat komen.
Kus
C
3 sept 2015
Morning! Dat was eigenlijk best een goeie vlucht al zeg ik het zelf. Had geen raamplek waar ik eigenlijk altijd voor ga, dat slaapt zo veel lekkerder, maar een gangpadplek in het midden (tis een 2-3-2). Gelukkig is de middelste stoel vrij en die confiskeer ik dan ook al voordat we op 10k hoogte zitten. Eerst met m'n poezelige voetjes, om vervolgens volle bak in feuteshouding mezelf over twee stoelen te draperen. Hoofd op de leuning met twee kussentjes en nu maar hopen dat m'n slapende Brain onthoud dat ik in een vliegtuig zit en niet languit over m'n buurman ga liggen met m'n benen ;-) is zo awkward hahah (1x meegemaakt dat iemand helemaal tegen mij aan kwam liggen. Die dude wist echt niet waar die moest kijken toen die wakker werd hahaha!) Maar lang verhaal kort, van de 9.5 uur durende vlucht heb ik denk 5 uur geslapen. Niet aan een stuk, 100.000x gaan verliggen, maar het ging redelijk snel voorbij. Nog een filmpje gekeken, ontbijt gekregen en om 08:30 landen we op Santiago, Chili. Crap, het is hier koud zeg, is het eerste wat ik denk. Kijkend naar buiten zie ik dat we omringd zijn door bergtoppen, sommige met sneeuw. Verklaard.
Maar goed dat k toch nog m'n jas meegenomen heb vlak voor ik van huis ging, ergens 40uur geleden. ... ... Jas. Crap. Waar de F. is m'n jas? Terwijl ik het vliegveld binnenloop, terwijl de reactie van de Chileense mannen daar op mij nogal bijzondere is want hun ogen puilen nog net niet hun oogkassen uit (heb serieus achter me gekeken wat er zo bijz was, maar was niemand) kraak ik m'n hersenen waar m'n jas is gebleven. In de wc laten hangen op Atlanta? In het restaurantje? In de gate? Ik heb werkelijk waar geen flauw id. Nou was het toch een lelijk ding, splinternieuw nog dat wel, gekocht vorig jr voor m'n Nepal Basecamp trekking maar uiteindelijk toch voor een andere gekozen, maar btje zonde is het wel. Eigenlijk gewoon heel dom aangezien het in het zuiden van Argentinië gewoon winter is met 0 graden overdag en vrien snachts. Naja, das een probleem voor later ;-)
Op Santiago is echt helemaal niks te beleven, tis ook veel kleiner dan ik verwacht had. Natuurlijk is er een Starbucks te vinden, maar de koffie is gewoon net zo duur als bij ons. De drie uurtjes wachten zijn eigenlijk zo voorbij, en voor ik het weet zit ik in een KLMvliegtuig naar Amsterdam (jaja, met een tussenlanding op BA ;) ). Vlucht duurt nog geen 2 uur en feels a little like home met al die Nederlands sprekende crewmembers, zeker als ze tegen het einde vd vlucht 'real Dutch stroopwafels' uitdelen. Mjammjammjam #happy.
En dan, na wat zal het zijn...48 uur? sta ik dan eindelijk op het vliegveld van Buenos Aires in freaking Argentinië. Land van de tango, goddelijke wijnen, onovertroffen steaks en charming, flirterige 'je gaat je echt als een queen voelen zoals ze hier naar je kijken, aldus Bojoura' mannen. Oh my, I'm finally here.
Nadat ik aangekomen ben, m'n tas maar niet voorbij kwam op de band maar waarschijnlijk al uuuuuren eerder is aangekomen met een ander vliegtuig aangezien deze aan de andere kant van de bagagebanden ergens in een hoek lag en ik gelukkig zelf m'n met folie ingepakte coconnetje vond nog voordat k in de stress kon schieten, boek ik een bus met bijbehorende taxi naar m'n geniale hostel die ik vantevoren geboekt heb; de Art Factory. Gaat allemaal lkkr soepel, afgezien dat NIEMAND Engels spreekt (voorspelt veel goeds!) en een uur later sta ik in hartje BA voor m'n hostel. Kleurrijk, alternatief en hippie ten top, ik had echt geen betere keuze kunnen maken :)
Heel ff bijkomen in m'n kamer, een dorm met 2 stapelbedden, lkkr alleen aangezien m'n roomies er niet zijn. Even laten bezinken dat ik er eindelijk ben, m'n moeheid en slaap ergens diep wegstoppend. Even appen naar home, snel een douche en m'n backpack uit elkaar trekken, om vervolgens met kriebels van excitement weer de deur van het hostel dicht te trekken met een kaartje in m'n hand met de vraag in m'n hoofd: ga ik links- of rechtsaf?
Linksaf it is :) heerlijk te voet door de straten van Buenos Aires struinen, met mooie huizen die iets weg hebben van de straatjes in Parijs (of is het juist andersom?), relaxte sfeer en vriendelijk, nieuwsgierig ogende mensen.
Ik ben in de wijk San Telmo, en beter past eigenlijk niet :) straatjes vol met antiekzaakjes, kledingzaakjes met retrokleding incl. wijden pijpen broeken, kleurrijke hebbeding winkeltjes waar je echt je ogen uitkijkt en gruwelijk hebberig van wordt, en dan nog alle vintage poster/plaat/vinyl winkeltjes. Geniaal. In een woord.
Ik was van plan om daar ook te gaan eten, maar aangezien ik m'n mobiel nergens kan vinden en de enige plek m'n kamer kan zijn, kom ik enigszins gespannen terug in m'n kamer. M'n bovenbed roomie aanwezig(Duits meisje die hier gaat studeren dus soort van woont), mobiel niet. Ik weet het, k ben goed bezig...#not.
Uiteindelijk vind k m'n mob op de grond, achter de koffer van m'n andere roomie. Weirddd, maar heel blij dat k 'm gevonden heb. Stomme, verslaafde, Westerse muts dat ik ben.
K eet een paar enchiladas in de bar van het hostel, met m'n eerste Argentijnse biertje die inslaat als een bom. Gut wat zal ik zo lekker slapen ;-)
K Ben zo blij dat ik er ben!!
Dikke kroel, C
En zo word je wakker in een mega dik 2persoonsbed, 4 giga lekkere dikke donskussen en 2 donsdekens met een sprei. Backpacken was nog nooit zo leuk :-)
Om 4:30 in slaap gedonderd, tegen 9:30 opgestaan om met Bojana, kamergenoot, en 2 anderen naar het vliegveld terug te gaan om al onze geboekte vluchten te controleren, vast in te checken en eetvouchers te halen waar we schijnbaar recht op hebben en die ook op waren gisteren.
Ik blijk de enige te zijn die omgeboekt is via Santiago, Chili, terwijl de rest een rechtstreekse vlucht heeft. Das dus weer een btje jmmr, maar we vertrekken wel allemaal tegen 22.00 vanavond dus hebben nog uren de tijd om ons te vermaken.
We eten lkkr Amerikaans op het vliegveld, bacon, eieren, fruit en dikke pancakes, en dan splitsen we weer op. Bojoura en Fanny willen niet mee naar de stad/bang alsnog vliegtuig te missen, terwijl ik en Bojana geen zin hebben in 10 uur vliegveld. So, we zoeken de trein, kopen een chipkaartachtig ding en met 20 min staan we in hartje Atlanta city. Serieus, het is zo leuk om gewoon niet na te denken en gewoon maar te doen. Free as a bird :)
Atlanta, staat Georgia, hoofdkwartier van CNN waar je een rondleiding kan krijgen (vet!), hometown van het enige echte Coca Cola museum (ubervet!) en waar het grootste aquarium van de US staat (2e grootste ter wereld) (triplevet!).
We zoeken eerst het touristcentre om een plattegrond te krijgen om te zien waar alles zit. Is allemaal redelijk op loopafstand, dus eerst naar het CNNgebouw.
Erg indrukwekkend om daar de te zijn, met een aantal uitgelichte hoogtepunten (quotes, Pics) uit de nieuwsgeschiedenis van de afgelopen jaren. Wat wel opvalt is dat het alleen maar negatief en slecht nieuws is, maar weet eigenlijk ook niet of k CNN ooit positief nieuws heb zien brengen?
K wil eigenlijk wel een rondleiding doen en achter de schermen kijken, maar Bo heeft eigenlijk geen geld (over) dus gaan we verder de stad verkennen. Lekker struinen door het Olympisch Park waar ontelbare steentjes op de grond liggen met namen erin gegraveerd. Kunnen onmogelijk allemaal deelnemers zijn, maar ben toch wel benieuwd waar ze van zijn dus nog ff uitzoeken later.
Dan lopen we tegen het aquarium en het CC museum aan. Voor het aquarium is te weinig tijd, maar het CC museum is toch wel gaaf om van binnen te zien. Bo heeft inmiddels WiFi gevonden en gaat lkkr met haar BF appen terwijl ik een kaartje koop, met op de achtergrond het herhaaldelijke geluid van een flesje cola dat opengaat en ingeschonken wordt. Ik heb idd wel dorst...
Coca cola is zoiets als Disneyland voor het woord happiness en de kleur rood. Wat je ook van CC vindt, het is toch eigenlijk best bizar dat je het merk waar ook ter wereld (muv 2 landen waar k ff niet opkom) vindt, al dan niet iig de reclame. Ik zal je de rondleiding door het museum besparen, maar het is echt heel leuk om daar geweest te zijn. Van de geschiedenis van het recept, tot de evolutie van de flesjes tot de onvoorstelbare werking van alle verschillende merchandise. Ohja, en een jaar of 4 geleden is de originele formule vh recept ook naar hier verhuisd, in een megagrote kluis met bizarre beveiliging eromheen. Supertof om daarvoor gestaan te hebben, al kan het bijna niet Amerikaanser ;)
Wat helemaal geniaal was: als je denkt klaar te zijn moet je naar boven naar de uitgang, maar beland je in een ruimte waar een stuk of 5 pilaren staan die ieder een continent vertegenwoordigen. Ieder continent heeft, naast de standaard CC smaken, ook zijn eigen smaken. En die kan je daar proeven! ONBEPERKT!! Hoe geniaal. Ik snap wel dat iedereen daar helemaal happy de peppy vandaan komt, sugarrush eerste klas haha! Ik kan je zeggen, ik heb me aardig uitgeleefd daar :D en als je dan stijf staat van de suiker en cafeïne word je naar de uitgang geleid maar niet voordat je eerst door een mega grote winkel moet waar ze echt ALLES hebben. Je kan daar echt niet weg zonder een stukje happiness te kopen. Oftewel, de Coca Cola formule werkt als een trein.
Toch bijna 2 uur rondgestruind, tijd om weer richting het vliegveld te gaan. We hebben om 18.00 afgesproken met Fanny en Bojoura om samen te eten, voor we doorvliegen naar BA (ik dus als enige over Santiago). Gezellig, lkkr multiculti en redelijk goed tot af en toe gebrekkig Engels gesprek over van alles en nog wat en natuurlijk boys. Ohja, ff wat achtergrond over Bo, waar ik toch wel de meeste klik mee heb. Meid van 21 uit Slowakije onderweg naar BA omdat haar vriendje daar woont. Hij komt oorspronkelijk ook uit Slowakije, maar is (werk volgens mij) naar Argentinië geëmigreerd. Ze hebben elkaar 2 jr niet gezien, maar 'we appen en Skypen elke dag dus das bijna hetzelfde!'.
Wait. What? Twee jr geleden voor het laatst je vriendje gezien, een knuffel gegeven, een zoen? Please, somebody shoot me. Respect. Denk ik. Nu begrijp ik de staat waarin ze verkeerde ook wat beter nadat we hoorden dat de vlucht geannuleerd was. Maar leuke, oprechte meid die me al meteen uitnodigde om naar Slowakije te komen om haar land te laten zien. Te lief!
Maar goed, na het eten splitsen onze wegen en hoef k nog naar een klein uurtje te wachten totdat ik mag boarden en eindelijk echt onderweg ben naar BA :) al is het via Chili ;)
Trusten ya'll, ik weet zkr dat deze vlucht goed gaat komen.
Kus
C
3 sept 2015
Morning! Dat was eigenlijk best een goeie vlucht al zeg ik het zelf. Had geen raamplek waar ik eigenlijk altijd voor ga, dat slaapt zo veel lekkerder, maar een gangpadplek in het midden (tis een 2-3-2). Gelukkig is de middelste stoel vrij en die confiskeer ik dan ook al voordat we op 10k hoogte zitten. Eerst met m'n poezelige voetjes, om vervolgens volle bak in feuteshouding mezelf over twee stoelen te draperen. Hoofd op de leuning met twee kussentjes en nu maar hopen dat m'n slapende Brain onthoud dat ik in een vliegtuig zit en niet languit over m'n buurman ga liggen met m'n benen ;-) is zo awkward hahah (1x meegemaakt dat iemand helemaal tegen mij aan kwam liggen. Die dude wist echt niet waar die moest kijken toen die wakker werd hahaha!) Maar lang verhaal kort, van de 9.5 uur durende vlucht heb ik denk 5 uur geslapen. Niet aan een stuk, 100.000x gaan verliggen, maar het ging redelijk snel voorbij. Nog een filmpje gekeken, ontbijt gekregen en om 08:30 landen we op Santiago, Chili. Crap, het is hier koud zeg, is het eerste wat ik denk. Kijkend naar buiten zie ik dat we omringd zijn door bergtoppen, sommige met sneeuw. Verklaard.
Maar goed dat k toch nog m'n jas meegenomen heb vlak voor ik van huis ging, ergens 40uur geleden. ... ... Jas. Crap. Waar de F. is m'n jas? Terwijl ik het vliegveld binnenloop, terwijl de reactie van de Chileense mannen daar op mij nogal bijzondere is want hun ogen puilen nog net niet hun oogkassen uit (heb serieus achter me gekeken wat er zo bijz was, maar was niemand) kraak ik m'n hersenen waar m'n jas is gebleven. In de wc laten hangen op Atlanta? In het restaurantje? In de gate? Ik heb werkelijk waar geen flauw id. Nou was het toch een lelijk ding, splinternieuw nog dat wel, gekocht vorig jr voor m'n Nepal Basecamp trekking maar uiteindelijk toch voor een andere gekozen, maar btje zonde is het wel. Eigenlijk gewoon heel dom aangezien het in het zuiden van Argentinië gewoon winter is met 0 graden overdag en vrien snachts. Naja, das een probleem voor later ;-)
Op Santiago is echt helemaal niks te beleven, tis ook veel kleiner dan ik verwacht had. Natuurlijk is er een Starbucks te vinden, maar de koffie is gewoon net zo duur als bij ons. De drie uurtjes wachten zijn eigenlijk zo voorbij, en voor ik het weet zit ik in een KLMvliegtuig naar Amsterdam (jaja, met een tussenlanding op BA ;) ). Vlucht duurt nog geen 2 uur en feels a little like home met al die Nederlands sprekende crewmembers, zeker als ze tegen het einde vd vlucht 'real Dutch stroopwafels' uitdelen. Mjammjammjam #happy.
En dan, na wat zal het zijn...48 uur? sta ik dan eindelijk op het vliegveld van Buenos Aires in freaking Argentinië. Land van de tango, goddelijke wijnen, onovertroffen steaks en charming, flirterige 'je gaat je echt als een queen voelen zoals ze hier naar je kijken, aldus Bojoura' mannen. Oh my, I'm finally here.
Nadat ik aangekomen ben, m'n tas maar niet voorbij kwam op de band maar waarschijnlijk al uuuuuren eerder is aangekomen met een ander vliegtuig aangezien deze aan de andere kant van de bagagebanden ergens in een hoek lag en ik gelukkig zelf m'n met folie ingepakte coconnetje vond nog voordat k in de stress kon schieten, boek ik een bus met bijbehorende taxi naar m'n geniale hostel die ik vantevoren geboekt heb; de Art Factory. Gaat allemaal lkkr soepel, afgezien dat NIEMAND Engels spreekt (voorspelt veel goeds!) en een uur later sta ik in hartje BA voor m'n hostel. Kleurrijk, alternatief en hippie ten top, ik had echt geen betere keuze kunnen maken :)
Heel ff bijkomen in m'n kamer, een dorm met 2 stapelbedden, lkkr alleen aangezien m'n roomies er niet zijn. Even laten bezinken dat ik er eindelijk ben, m'n moeheid en slaap ergens diep wegstoppend. Even appen naar home, snel een douche en m'n backpack uit elkaar trekken, om vervolgens met kriebels van excitement weer de deur van het hostel dicht te trekken met een kaartje in m'n hand met de vraag in m'n hoofd: ga ik links- of rechtsaf?
Linksaf it is :) heerlijk te voet door de straten van Buenos Aires struinen, met mooie huizen die iets weg hebben van de straatjes in Parijs (of is het juist andersom?), relaxte sfeer en vriendelijk, nieuwsgierig ogende mensen.
Ik ben in de wijk San Telmo, en beter past eigenlijk niet :) straatjes vol met antiekzaakjes, kledingzaakjes met retrokleding incl. wijden pijpen broeken, kleurrijke hebbeding winkeltjes waar je echt je ogen uitkijkt en gruwelijk hebberig van wordt, en dan nog alle vintage poster/plaat/vinyl winkeltjes. Geniaal. In een woord.
Ik was van plan om daar ook te gaan eten, maar aangezien ik m'n mobiel nergens kan vinden en de enige plek m'n kamer kan zijn, kom ik enigszins gespannen terug in m'n kamer. M'n bovenbed roomie aanwezig(Duits meisje die hier gaat studeren dus soort van woont), mobiel niet. Ik weet het, k ben goed bezig...#not.
Uiteindelijk vind k m'n mob op de grond, achter de koffer van m'n andere roomie. Weirddd, maar heel blij dat k 'm gevonden heb. Stomme, verslaafde, Westerse muts dat ik ben.
K eet een paar enchiladas in de bar van het hostel, met m'n eerste Argentijnse biertje die inslaat als een bom. Gut wat zal ik zo lekker slapen ;-)
K Ben zo blij dat ik er ben!!
Dikke kroel, C
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
