I can fly I can fly I can fly!!!!
Door: Charlie
Blijf op de hoogte en volg Charlie
19 September 2015 | Argentinië, Mendoza
19 september 2015
Met dat ik dit schrijf, zaterdag de 19e, zit ik op een heel klein vliegveldje net buiten Mendoza, net buiten de hangaar in de zon. Why? Ga zo skydiven. I'll repeat that. IK GA ZO SKYDIVEN :D
Freaking awesome. Nog geen nerveuze zenuw in m'n body, komt vast wel wanneer de deur opengaat strax op 10.000ft ;)
Tijdje geleden dat ik geschreven heb, was druk met het naar m'n zin hebben en nadenken.
Ushuaia (12-15 sept) was mooi, maar niet helemaal niet helemaal wat k ervan verwacht had. Heel erg toeristisch, heel veel dezelfde excursies, maar das misschien ook niet gek op het zuidelijkste puntje vd wereld.
Nadat k savonds aangekomen ben in m'n hostel (gezellig, druk, veel mensen om me heen!) meteen 2 excursies geboekt, die ik na een nachtje slapen ook allebei weer cancel. Geen zin in de zoveelste toerist te zijn, dus ik boek een bus naar het national park om zelf een wandeling te maken daar. Ik voel de boze blik van m'n sis die me zo gewaarschuwd heeft niet alleen dat soort dingen te gaan doen, maar dit is allemaal redelijk safe naar mijn idee (maar neem wel genoeg drinken ed mee, you never know).
In de bus achter me zitten ook 2 Nederlanders, dudes van rond de 30 en rond de 40 denk ik. Ik heb ff geen zin in Nederlanders dus k negeer het een btje. Die van 30 kan echt niet stoppen met praten, wat een verhalen. Hilarisch en superirritant te gelijk, en hij heeft geen id dat k versta wat hij zegt. Tot we bij het national park aankomen en we onze nationaliteit moeten aangeven. Crap.
Even later, als we stoppen om wat mensen af te zetten, begintie tegen me: of we er hier ook uit moeten. Dunno dude, ben hier ook voor het eerst...
Even later zijn we er, k stap uit en daar begint de spraakwaterval. Maar eigenlijk is het wel gezellig. En merk k dan pas hoe fijn het is om ff in het NLs te kunnen praten. Spraakwaterval Herman en Mark, zijn in Ushuaia voor een internationaal skigebeuren (Interski). Mark is zwaar ingepakt, ziek geweest en eigenlijk nog steeds. Niet dat het heel warm is daar, ligt nog een dik pak sneeuw en het waait.
Herman en ik gaan een korte route lopen naar het meer, Mark gaat niet mee. Knerpende sneeuw, allebei een camera mee en ouwe hoeren maar. Tis zo weird, het voelt echt alsof k hem al m'n hele leven ken, zo vrij ook hoe we met elkaar omgaan. Maakt het wel meteen onwijs gezellig en open en lekker direct.
Lang verhaal kort, het klikt goed dus we lopen de hele dag samen. We zijn Mark een btje kwijtgeraakt, gaan er maar vanuit dat hij naar het ophaalpunt is gegaan. Afgezien dat het niet heel erg duidelijk aangegeven en verteld was (moest nog ff een x aan Siem denken en wat als k hier wel alleen gelopen had haha ;) ) lkkr lopen, ouwe hoeren met elkaar en andere wandelaars die we onderweg tegenkomen (Italiaan die op z'n 39e (!) met pensioen gegaan is (nu 41) en tot nu toen 69 landen heeft bezocht en eigenlijk voor nu wel ff klaar was met reizen en even voor 3 jr wel een vast huis oid Wilde hebben. Dus dat. En een Schot die hier ook voor Interski was, genoeg ook om over te praten ;) )
Uiteindelijk komen we bij het ophaalpunt, geen Mark, maar wel lkkr kop thee en foto's kijken. We had fotofun hahah :) tegen 17.00 gaan we terug naar Ushuaia, besluiten samen te eten maar eerst checken of Mark er is: jep! Pfuw.
Heerlijk gegeten, nog een theetje gedaan en dan ubergaar naar bed. H vertrekt morgen met de bus naar Calafate, ik vlieg over 1.5 dag dus we gaan elkaar daar nog tegenkomen. Gezelligheid :)
Dag daarna was het terrible weer, als in harde wind en heul veul sneeuw. Maar ook een zonnetje af en toe, whoehoee! Ben door de stad gelopen, btje Pics gemaakt en besloten lkkr te koken met een goed stuk vleesch, nog betere wijn, champions :D, uitje, knoflook en roosmarijn. Koningsmaaltijd(vooral in een hostel waar iedereen instant noodles eet haha)!
Smaakt heerlijk, en het is ook erg gezellig cozy in het hostel. Iedereen kookt zelf, maar allemaal iets wat ze vooral thuis eten. Braziliaans, Koreaan, Argentijns, Frans. Iedereen alles lenen van elkaar, proeven enz. Dit is het ultieme backpackersgevoel. Lovely.
Daarna nog ff door de winkelstraat gelopen, superschattig met lichtjes overal, en liep uiteindelijk tegen de Ierse pub aan. Ach ja, waarom niet ;-)
Even zo'n soort van filmmomentje dat je binnenkomt, iedereen stilvalt en je aankijkt. Dat gebeurde, afgezien van het stilvallen dan, wel een man of 40 die me aankijken...uhhm..hi..? Superdruk, geen plek. Uiteindeljk bij een 4 perstafel op de kop gaan zitten, zaten maar 2 gasten. Bleek dat hrt tafeltje daarnaast een stel zat uit hetzelfde hostel, Ieren. Ubergezellig, lkkr kletsen en Argentijns bier drinken. Nicenicernicest!
Bleek ook nog eens dat we morgen in hetzelfde vliegtuig zitten naar EL Calafate, te grappig!
So, to be continued! (T/m 15 sept)
WWWHHHHHAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH, THAT WAS FREAKING GENIAAL GEWELDIG AWESOMENESSINHETKWADRAAT HELEMAAL SUPERCALIFRAGELISTICEXPIALIDOTIUS!! Echt met geen woord, pen of letter te beschrijven wat je voelt als je op 10.000 ft (hoeveel km is dat?) de deur van het vliegtuigje open ziet gaan naast je. K had geen angst, niks. Alleen een hele dikke dikke grijns volgens mij.
Dan je benen uit de opening, op het af/opstapje. Nogmaals, op 10.000ft, wind die je benen ervan af wil duwen. M'n instructeur zit al aan me vast, ik moet nu m'n benen naast het opstapje laten hangen. Niks vasthouden. Niet naar beneden kijken, wat ik wel doe en echt focking awesome vind. Nog steeds geen angst, kriebels of wat. Alleen een megakick die wacht totdatie mag exploderen. M'n hoofd wordt volgens mij tot 2x toe naar de zijkant geduwd door hem, totdat k herinner dat ik idd naar de zijkant moet kijken. En dan, terwijl k daar hang te bungelen, m'n huid van m'n gezicht wordt gewoeid (shit k moet echt zo hard sporten, teveel overtollig :p) is er helemaal niks om me heen behalve lucht, blauw, suizende wind en heel heel veel snelheid. Ik kan je zeggen, die explosie is gruwelijk geniaal heftig lekker en lijkt eeuwig te duren terwijl je de aarde groter ziet worden. Dan met een ruk hang ik als een soort regenboog*zoutzak ineens verticaal in de lucht aan een parachute en is er rust.
Ik heb geschreeuwd tijdens de 30 sec vrijval, keihard. Geen angst, maar zoveel gevoel en rush en kick en adrenaline en gedachten ook wel een btje die je alleen maar kan uiten door gewoon keihard wwhhooooeeehooeeeeeeeeeeeeaaaaahhhhhhhhhhhh this is focking awesoomeeaaaaaaaahhhhhhhhhh te blèren. Dont you juist love life?
(Eigenlijk betaal je gewoon om uit een vliegtuig gegooid te worden om met heel veel km per uur door iets met zwaartekracht weer naar aarde terug te keren. En daar krijg je dan een kick van. MegaMEGAkick. Spoort eigenlijk toch niet?!)
Geweldig goeie landing, volgens het boekje benen horizontaal en op je kont over het dorre gras glijden.M'n drie Indiase voorgangers (k was dus als laatste) smakten als zakken aardappels tot puree tegen de grond. (Ok, had ook een klein btje wat te maken met de wind. Klein btje maar. )
En dan de adrenaline die als naschok door je lichaam heenburst. K heb echt een grijns van hier tot de maan terwijl k nog zweef en sta te springen als een klein kind dat voor het eerst Winnie de Poeh ziet lopen in Disneyland (das een slechte vergelijking, doe k nog steeds). Letterlijk 'Jumpjumpthatwasseriouslyawesomejumpjump' en k trek m'n instructeur omhoog vd grond en vlieg hem om z'n nek. Hij geniet zichtbaar van m'n aanstekelijke enthousiasme en gooit daar nog een pak veren overheen. Dat k niet bang was, een geweldig goeie en vooral lange vrije val had (vaak ben je zo bang als je daar eenmaal inzit dat je de instructies vergeet en als een baksteen naar benedengaat voor hij de parachute moet opentrekken. Zijn dus trucjes voor om dat te vertragen, did them all :) ) en perfecte landing. K dacht echt, nu krijg k een baan aangeboden en spring k de rest van m'n leven uit vliegtuigen en drink k goddelijke wijn in freaking Argentina tot k in het hiernamaals nog steeds goddelijke wijn ga drinken maar dan in het gezelschap van m'n lieve Oop.
Helaas. Maar alsnog heeftie het een paar x tegen me gezegd. Leuke mensen joh, die Argentijnen ;-)
Ohja, *regenboog: k heb nu dreadlocks in, blonde met een paar kleurtjes en m'n gekleurde vetste All Stars ever. Toen hem dat opviel begon die over een pak met kleuren, snapte er toen niet zoveel van. Maar toen k aan de beurt was om te springen lag er een ander pak dan het knaloranje 'Orange is the new Black' gevangenispak wat je over je kleren aan moet doen. Nice, really really Nice!
Wauw echt. Zo schrijvend in het busje terug naar m'n hostel voel ik me blij. Opgelucht. Blij. Tevreden. Last van m'n schouders. Klein btje verdrietig voor de teleurstelling en boosheid die ik veroorzaakt heb bij hem, hun. Kriebels. Nieuwsgierigheid. En sinds hele lange tijd ook een btje gelukkig. Sentimentele lama dat ik ben.
Vanavond met de bus terug naar BA, bij gebrek aan te betalen tickets naar de watervallen van Iguazu. Is H nu ook, gezelligheid! Eindelijk hem zien slacken, miss zelf doen. (Ohja, die uitleg volgt nog in een volgende blog over 15-17 sept haha!) Zin in!
Dikke kuskroel voor jullie. Spread the love :)
Charlie'IcanflyIcanflyIcanfly!lotte
Met dat ik dit schrijf, zaterdag de 19e, zit ik op een heel klein vliegveldje net buiten Mendoza, net buiten de hangaar in de zon. Why? Ga zo skydiven. I'll repeat that. IK GA ZO SKYDIVEN :D
Freaking awesome. Nog geen nerveuze zenuw in m'n body, komt vast wel wanneer de deur opengaat strax op 10.000ft ;)
Tijdje geleden dat ik geschreven heb, was druk met het naar m'n zin hebben en nadenken.
Ushuaia (12-15 sept) was mooi, maar niet helemaal niet helemaal wat k ervan verwacht had. Heel erg toeristisch, heel veel dezelfde excursies, maar das misschien ook niet gek op het zuidelijkste puntje vd wereld.
Nadat k savonds aangekomen ben in m'n hostel (gezellig, druk, veel mensen om me heen!) meteen 2 excursies geboekt, die ik na een nachtje slapen ook allebei weer cancel. Geen zin in de zoveelste toerist te zijn, dus ik boek een bus naar het national park om zelf een wandeling te maken daar. Ik voel de boze blik van m'n sis die me zo gewaarschuwd heeft niet alleen dat soort dingen te gaan doen, maar dit is allemaal redelijk safe naar mijn idee (maar neem wel genoeg drinken ed mee, you never know).
In de bus achter me zitten ook 2 Nederlanders, dudes van rond de 30 en rond de 40 denk ik. Ik heb ff geen zin in Nederlanders dus k negeer het een btje. Die van 30 kan echt niet stoppen met praten, wat een verhalen. Hilarisch en superirritant te gelijk, en hij heeft geen id dat k versta wat hij zegt. Tot we bij het national park aankomen en we onze nationaliteit moeten aangeven. Crap.
Even later, als we stoppen om wat mensen af te zetten, begintie tegen me: of we er hier ook uit moeten. Dunno dude, ben hier ook voor het eerst...
Even later zijn we er, k stap uit en daar begint de spraakwaterval. Maar eigenlijk is het wel gezellig. En merk k dan pas hoe fijn het is om ff in het NLs te kunnen praten. Spraakwaterval Herman en Mark, zijn in Ushuaia voor een internationaal skigebeuren (Interski). Mark is zwaar ingepakt, ziek geweest en eigenlijk nog steeds. Niet dat het heel warm is daar, ligt nog een dik pak sneeuw en het waait.
Herman en ik gaan een korte route lopen naar het meer, Mark gaat niet mee. Knerpende sneeuw, allebei een camera mee en ouwe hoeren maar. Tis zo weird, het voelt echt alsof k hem al m'n hele leven ken, zo vrij ook hoe we met elkaar omgaan. Maakt het wel meteen onwijs gezellig en open en lekker direct.
Lang verhaal kort, het klikt goed dus we lopen de hele dag samen. We zijn Mark een btje kwijtgeraakt, gaan er maar vanuit dat hij naar het ophaalpunt is gegaan. Afgezien dat het niet heel erg duidelijk aangegeven en verteld was (moest nog ff een x aan Siem denken en wat als k hier wel alleen gelopen had haha ;) ) lkkr lopen, ouwe hoeren met elkaar en andere wandelaars die we onderweg tegenkomen (Italiaan die op z'n 39e (!) met pensioen gegaan is (nu 41) en tot nu toen 69 landen heeft bezocht en eigenlijk voor nu wel ff klaar was met reizen en even voor 3 jr wel een vast huis oid Wilde hebben. Dus dat. En een Schot die hier ook voor Interski was, genoeg ook om over te praten ;) )
Uiteindelijk komen we bij het ophaalpunt, geen Mark, maar wel lkkr kop thee en foto's kijken. We had fotofun hahah :) tegen 17.00 gaan we terug naar Ushuaia, besluiten samen te eten maar eerst checken of Mark er is: jep! Pfuw.
Heerlijk gegeten, nog een theetje gedaan en dan ubergaar naar bed. H vertrekt morgen met de bus naar Calafate, ik vlieg over 1.5 dag dus we gaan elkaar daar nog tegenkomen. Gezelligheid :)
Dag daarna was het terrible weer, als in harde wind en heul veul sneeuw. Maar ook een zonnetje af en toe, whoehoee! Ben door de stad gelopen, btje Pics gemaakt en besloten lkkr te koken met een goed stuk vleesch, nog betere wijn, champions :D, uitje, knoflook en roosmarijn. Koningsmaaltijd(vooral in een hostel waar iedereen instant noodles eet haha)!
Smaakt heerlijk, en het is ook erg gezellig cozy in het hostel. Iedereen kookt zelf, maar allemaal iets wat ze vooral thuis eten. Braziliaans, Koreaan, Argentijns, Frans. Iedereen alles lenen van elkaar, proeven enz. Dit is het ultieme backpackersgevoel. Lovely.
Daarna nog ff door de winkelstraat gelopen, superschattig met lichtjes overal, en liep uiteindelijk tegen de Ierse pub aan. Ach ja, waarom niet ;-)
Even zo'n soort van filmmomentje dat je binnenkomt, iedereen stilvalt en je aankijkt. Dat gebeurde, afgezien van het stilvallen dan, wel een man of 40 die me aankijken...uhhm..hi..? Superdruk, geen plek. Uiteindeljk bij een 4 perstafel op de kop gaan zitten, zaten maar 2 gasten. Bleek dat hrt tafeltje daarnaast een stel zat uit hetzelfde hostel, Ieren. Ubergezellig, lkkr kletsen en Argentijns bier drinken. Nicenicernicest!
Bleek ook nog eens dat we morgen in hetzelfde vliegtuig zitten naar EL Calafate, te grappig!
So, to be continued! (T/m 15 sept)
WWWHHHHHAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH, THAT WAS FREAKING GENIAAL GEWELDIG AWESOMENESSINHETKWADRAAT HELEMAAL SUPERCALIFRAGELISTICEXPIALIDOTIUS!! Echt met geen woord, pen of letter te beschrijven wat je voelt als je op 10.000 ft (hoeveel km is dat?) de deur van het vliegtuigje open ziet gaan naast je. K had geen angst, niks. Alleen een hele dikke dikke grijns volgens mij.
Dan je benen uit de opening, op het af/opstapje. Nogmaals, op 10.000ft, wind die je benen ervan af wil duwen. M'n instructeur zit al aan me vast, ik moet nu m'n benen naast het opstapje laten hangen. Niks vasthouden. Niet naar beneden kijken, wat ik wel doe en echt focking awesome vind. Nog steeds geen angst, kriebels of wat. Alleen een megakick die wacht totdatie mag exploderen. M'n hoofd wordt volgens mij tot 2x toe naar de zijkant geduwd door hem, totdat k herinner dat ik idd naar de zijkant moet kijken. En dan, terwijl k daar hang te bungelen, m'n huid van m'n gezicht wordt gewoeid (shit k moet echt zo hard sporten, teveel overtollig :p) is er helemaal niks om me heen behalve lucht, blauw, suizende wind en heel heel veel snelheid. Ik kan je zeggen, die explosie is gruwelijk geniaal heftig lekker en lijkt eeuwig te duren terwijl je de aarde groter ziet worden. Dan met een ruk hang ik als een soort regenboog*zoutzak ineens verticaal in de lucht aan een parachute en is er rust.
Ik heb geschreeuwd tijdens de 30 sec vrijval, keihard. Geen angst, maar zoveel gevoel en rush en kick en adrenaline en gedachten ook wel een btje die je alleen maar kan uiten door gewoon keihard wwhhooooeeehooeeeeeeeeeeeeaaaaahhhhhhhhhhhh this is focking awesoomeeaaaaaaaahhhhhhhhhh te blèren. Dont you juist love life?
(Eigenlijk betaal je gewoon om uit een vliegtuig gegooid te worden om met heel veel km per uur door iets met zwaartekracht weer naar aarde terug te keren. En daar krijg je dan een kick van. MegaMEGAkick. Spoort eigenlijk toch niet?!)
Geweldig goeie landing, volgens het boekje benen horizontaal en op je kont over het dorre gras glijden.M'n drie Indiase voorgangers (k was dus als laatste) smakten als zakken aardappels tot puree tegen de grond. (Ok, had ook een klein btje wat te maken met de wind. Klein btje maar. )
En dan de adrenaline die als naschok door je lichaam heenburst. K heb echt een grijns van hier tot de maan terwijl k nog zweef en sta te springen als een klein kind dat voor het eerst Winnie de Poeh ziet lopen in Disneyland (das een slechte vergelijking, doe k nog steeds). Letterlijk 'Jumpjumpthatwasseriouslyawesomejumpjump' en k trek m'n instructeur omhoog vd grond en vlieg hem om z'n nek. Hij geniet zichtbaar van m'n aanstekelijke enthousiasme en gooit daar nog een pak veren overheen. Dat k niet bang was, een geweldig goeie en vooral lange vrije val had (vaak ben je zo bang als je daar eenmaal inzit dat je de instructies vergeet en als een baksteen naar benedengaat voor hij de parachute moet opentrekken. Zijn dus trucjes voor om dat te vertragen, did them all :) ) en perfecte landing. K dacht echt, nu krijg k een baan aangeboden en spring k de rest van m'n leven uit vliegtuigen en drink k goddelijke wijn in freaking Argentina tot k in het hiernamaals nog steeds goddelijke wijn ga drinken maar dan in het gezelschap van m'n lieve Oop.
Helaas. Maar alsnog heeftie het een paar x tegen me gezegd. Leuke mensen joh, die Argentijnen ;-)
Ohja, *regenboog: k heb nu dreadlocks in, blonde met een paar kleurtjes en m'n gekleurde vetste All Stars ever. Toen hem dat opviel begon die over een pak met kleuren, snapte er toen niet zoveel van. Maar toen k aan de beurt was om te springen lag er een ander pak dan het knaloranje 'Orange is the new Black' gevangenispak wat je over je kleren aan moet doen. Nice, really really Nice!
Wauw echt. Zo schrijvend in het busje terug naar m'n hostel voel ik me blij. Opgelucht. Blij. Tevreden. Last van m'n schouders. Klein btje verdrietig voor de teleurstelling en boosheid die ik veroorzaakt heb bij hem, hun. Kriebels. Nieuwsgierigheid. En sinds hele lange tijd ook een btje gelukkig. Sentimentele lama dat ik ben.
Vanavond met de bus terug naar BA, bij gebrek aan te betalen tickets naar de watervallen van Iguazu. Is H nu ook, gezelligheid! Eindelijk hem zien slacken, miss zelf doen. (Ohja, die uitleg volgt nog in een volgende blog over 15-17 sept haha!) Zin in!
Dikke kuskroel voor jullie. Spread the love :)
Charlie'IcanflyIcanflyIcanfly!lotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
