Should it stay or should it go?

Vrijdag 14 /zaterdag 15 febr 2014

Het nadeel van pas om 22.00 uur vliegen is dat je van alles uitstelt tot het laatste moment en er dan op het laatste moment achterkomt dat je toch nog dingen vergeet. Gelukkig ben k totaal geen stresskip op het laatste moment... (A)
Laatste avondmaal gegeten, zoals Maarten (a.k.a. mijn roze wolk) (sorry dude ;-) ) het noemde, en daarna in de volle Hollandse zeikregen naar Schiphol gereden.
Bij het inchecken al een medereisgenoot tegengekomen die zich meteen vastklampte en achter me aan bleef lopen. Uiteindelijk bij het afscheid nemen snapte die de hint maar zodra ik richting de douane liep stond hij spontaan weer voor m'n neus en werd ik aan een ondervraging onderworpen: hoe heb je je voorbereid, wat heb je voor sport gedaan, hoe lang van tevoren ben je begonnen, zullen we al naar de gate gaan om anderen te zoeken...enz. #zucht
Heb maar aangegeven dat ik even winkeltjes wilde gaan bekijken en ben uiteindelijk een uur in de bibliotheek in een lekkere stoel gaan zitten, lekker nog ff alleen voor ik 24 dgn 24/7 met 13 anderen opgesloten zit op een berg. (Maar verder istie wel aardig hoor :p)

Inchecken ging goed, vertrokken een half uur later dan gepland. Here we go! Begint nou toch wel redelijk echt te worden, hoewel dat bij het afscheid nemen Miss nog wel meer voelbaar was. We vlogen met Etihad Airlines, voor mij voor het eerst, Arabische maatschappij. Kan je zeggen dat het toch vrij apart is als alles wat omgeroepen wordt eerst in het Arabisch is en ook zo op de stoelen staat, het klinkt zo schreeuwerig en intimiderend. Laten we net maar bij vooroordelen houden, want het was echt relaxt aan boord! Meteen na opstijgen werd er een menu uitgedeeld, er lag een grote warme fleecedeken klaar en alle stewardessen hadden een big smile. Dat heb ik toch wel eens anders meegemaakt.
Maar goed gegaan allemaal, op een (zo voelde het iig) vrije val na, turbulentie. Moest gelijk aan m'n laatste avondmaal denken. Iets met de goden verzoeken..?
We vliegen op Abu Dhabi, duurt ong 6 uur, en vervolgens overstappen en nog ruim 3.5 uur naar Kathmandu, Nepal. AD is echt een grote zandbak, ik moest wel lachen toen ik het luikje weer omhoog deed vlak voor we landden: alleen maar zand, zand, bergen zand, een verdwaald geasfalteerd stukje weg, ontelbare hijskranen en nog meer zand. En daartussen een vliegveld.
Het trok me voor geen meter iig, en die Arabische mannenogen voelde ik alweer in m'n rug boren, terwijl hun vrouwen van top tot teen bedekt zijn met jurken, sjaals en burka's achter hun aan hobbelden. Kom maar door met die 2e vlucht!
Ik schrijf nu terwijl we in de lucht hangen. Net een groot deel van de groep gezien en btje gepraat. Te grappig dat ik allemaal stappen van m'n reisleidersopleiding voorbij zie komen, heb ik toch nog iets opgestoken :p
Iedereen is opgetogen en de spanning is van de gezichten af te lezen, maar tegelijkertijd vraagt iedereen zich af hoe lang dat nog duurt! Oh, lunch wordt geserveerd, gotta go!

Nou, die hadden ze mogen houden. Was niet echt te hachelen eigenlijk hahaha! Maar ook deze vlucht ging goed en op wat turbulentie na toen we moesten landden aangekomen in Kathmandu. Daar heeft de tijd echt 80 jaar stilgestaan, wat een antiek vliegveld! Bruine met houten plankjes betimmerde muren, muurlampjes en niks geen elektronische apparaten die je vingerafdrukken scannen of waar je Iris gecheckt wordt zoals bij die leipe Amerikanen. Gewoon in open hokjes met een pen en een stickertje opschrijven in het paspoort wanneer je aangekomen bent.
Kwartier later staan we met de hele groep bij de bagageband waar het echt te lang duurt voor mijn tas komt. Bij de allerlaatste lichting komt mijn tas dan eindelijk tevoorschijn en kan die blos van m'n wangen verdwijnen :)
We verzamelen buiten, ontmoeten de gids tevens reisleider en vertrekken na wat geharrewar met een missende medereisgenoot die vanmorgen al aangekomen bleek te zijn vertrekken we naar hotel Tibet. In de lobby kamerindeling, ik lig met Annelies op de kamer. Leuke Amsterdamse chick van 32 die me door haar manier van praten erg doet denken aan mijn roze wolk. We zitten met heel veel dingen op een lijn, liggen constant dubbel dus de keuze was snel gemaakt. Ohja, nog even het vermelden waard: we zijn met 4 chicks en 10 dudes. You do the math (and don't forget the testosteron).
ff lekker op de kamer gezeten, korte meeting gehad met wat uitleg over de gang van zaken in Nepal. Daarna op jacht gegaan naar een pinautomaat, water om tanden mee te poetsen en terug naar het hotel om te eten. Eerste Everest biertje was een feit, met meteen de mededeling dat het niet verstandig was om op hoogte te drinken. Hmmm...begrijpelijk, maar toch ook wel jmmr!
Na het eten genoten van een van de laatste warme douches van de komende 2.5 (!!!) week, m'n ontiegelijk lekkere warme zachte poezenPJ en een lekker bed. Als een blok, nee een straaljager in slaap gedondérd. Nog 2 nachtjes slapen...
Trusten xxxx Charlie


Zondag 16 febr 2014

Gefeliciteerd zusje met je verjaardag!! Bereik is hier terrible, als het lukt sms ik je nog :-)

Na echt een heerlijke nacht, niet koud gehad (het is hier nl ook al fris/koud, enkel glas en geen verwarming, graad of 8 buiten met regen) en een geniaal goed ontbijt met eieren en BACON!!, lekker de toerist uitgehangen vandaag. Van 9.00-14.00 met bijna de hele groep een tour door de stad gedaan, van de monkeytempel (waar ik twee jaar geleden ook zou zijn geweest maar wat nu een Compleet andere tempel bleek te zijn: wie houdt wie voor de gek?) tot de tempel waar ook de lichamen van overleden Nepalezen verbrand werden. Erg indrukwekkend om te zien, en we hadden nu toestemming om een foto te maken en te filmen. En hoe cru het ook klinkt, oneerbiedig, ik heb het wel gedaan. Onopvallend en met eerbied, maar het hoort zo bij deze cultuur dat ik het gedaan heb.
Hierna nog naar een grote stupa (tempel) en daar ook wat gegeten: mixed fried Rice, wat niet meer is dan gebakken rijst met 4 stukjes kip, wat wortel, iets groenigs en 20 tenen knoflook maar desalniettemin goed te hachelen.
Daarna gedropt in het centrum van Kathmandu waar iedere beetje alternatieveling (Hoiii!!) uit z'n dak gaat qua kleding en wierook, maar ook ontelbare winkeltjes met (nep) trekkingspullen, van windstoppers tot handschoenen, van waterzuiveringstabletten tot gebreide handschoenen en sloffen. Ik moest nog op jacht naar een nieuwe tas, een wandelstok en handschoenen. Met z'n 4e, alle meiden, gezocht en gevonden en hoewel ik afdingen echt drama vind heb ik toch wel weer ontdekt waar m'n sterke krachten liggen ;-) komt m'n scherpe KateMoss-ogen blik (verzin k niet zelf hè, al diverse keren gehoord :p) toch nog goed van pas. Daarnaast kunnen ze niks weigeren van blonde chicks (A)!
Rond een uur of 18.00 verzameld en met z'n allen gaan eten in een een of anders donker hol maar met een open haard. Maaruh...zonder schoorsteenafvoerding. Zie je het voor je? Een hele ruimte, volhangend van plafond tot muur met grote papieren voeten (!) met berichten van reizigers die ook allemaal trekkings gedaan hebben, een paar kleine lampjes en een aantal kaarsen. En blauwe verstikkende lucht. En toen viel de stroom uit hahaha! Lekker romantisch...#not De meeste dudes zijn echt onaantrekkelijke, lulletjes lampekatoens van begin 40, trying to impress. Maar dat even terzijde ;) (bijna heibel gekregen met die nerd Martijn die me meteen claimde bij de douane, hij moest afrekenen en trok in een keer een groot dik pak papiergeld a 50.000 roepies (=€450,-) uit z'n zak, zo onder de neus van de ober. Waar zit je verstand echt. Iedereen heeft dat bedrag ongeveer bij zich, we kunnen in de bergen niet pinnen nl, maar om dat onder de neus van iemand te douwen die een paar roepie per uur verdiend? Schaamteloos en respectloos, (dat is dan 41, gescheiden (goh) en vader van 2). En das dan ook precies wat eruit floepte (die van voor de komma hè). Kreeg meteen bijval, en hij gaf even later toe dat het niet zo handig was maar kon wel merken dat hij niet gewend was commentaar te krijgen. Eind goed al goed... ;) )
Ik heb me tegoed gedaan aan een dikke verse hamburger, laatste vlees aangezien dat in de bergen een slecht idee is qua versheid en houdbaarheid. Ligt een uitdaging, deze was erg lekker ;-)
Daarna teruggelopen naar het hotel in het pikkedonker zonder enige verlichting, das best spannend kan k je zeggen ;) om te beginnen aan de eerste expeditie: het pakken van je backpack: Max 10 kg en je dagrugzak: Max 5 kg (dit moet van de vliegtuigmaatsch), de allerlaatste hete douche en haren wassen (die zijn er nl niet tijdens de trekking omdat de leidingen bevroren zijn. I know, zeg maar niks.), en m'n voorlopig laatste blog posten.
Die bloedbloedbloedhete douche incl haren wassen: check!
Het pakken van de dagrugzak: FAIL, 8.5 kg
Het pakken van de backpack: DUBBELE FAIL, 15 kg.
Blog: door uitloop van pakken nog steeds mee bezig, inmiddels 00:19 uur, dus ook FAIL.

WTF ECHT! Ik dacht dat ik het zo goed gedaan had, dat ik genoeg dingen eruit had gelaten maar niks bleek minder waar. Wat een complete nightmare, hahaha! Ik zal je de 30x in- en uitpakken besparen, maar je een korte opsomming geven wat er in m'n backpack zit:
Slaapzak tot -7 - 2 wandelstokken - een sneldrogende handdoek - wat ondergoed/bh/3 paar sokken - een thermoslegging en shirt - een lange broek - een vest - 2 shirts met lange mouwen - 1/3 van m'n oorspronkelijke EHBOkit - paar adapters - een kleine toilettafel - een lucky pair of All stars. THATS ALL. Dat incl m'n tas weegt 10.4 kg. Again, WTF!

Ik heb hier moeten laten: m'n boek, met heel veel pijn in m'n hart :(, m'n spelletje, snoepjes, broek, thermosondergoed, klein btje andere kleding. Zo niet bijzonder, en echt niet veel qua gewicht. Dacht ik.
Over die dagrugzak zwijg ik maar helemaal, dat was zo erg dat ik m'n camera, telefoon, wat sultana's en snickers maar gewoon in m'n jaszak gepropt heb. Gelukkig ben k niet de enige met dit probleem en meuren we binnen 3 dagen allemaal 10 uur in de wind. Maar k schaam me bijna om het op te schrijven hahaha!

Waarschijnlijk denken jullie stuk voor stuk: waar begin je aan, je spoort niet en wat klaag je nou? Maar het hoort er zo ontiegelijk bij en ik kijk er zo ONTIEGELIJK naar uit :D dit is alleen maar voorpret voor de voorlopig meest onvergetelijkste tijd van m'n leven. Morgenochtend half 9 vliegen. Landen op een landingsbaan van 450 mtr, wat altijd kielekiele schijnt te zijn, maar wt niet anders kan omdat er een berg in de weg staat. En dan gaan we echt beginnen. Rushhour adrenaline, spanning en hormonen, meer heb je niet nodig zou je denken ;)
Slaap lekker kroelies xxxx
Charlie

Ps. Weerbericht van vandaag over Lukla, beginpunt morgen: -10 overdag en -17 snachts...
;-P