Eerste dagen India!

Vrijdag 28 september 2012:
Hiphip, here we go! Vroeg opgestaan, bijna niet wakker geworden omdat ik m'n wekker wel qua alarmtijd maar niet qua alarmaan gezet heb. Lang leven mn oude iPhonetje die me altijd redt :)

Op Schiphol al 2 reisgenoten ontmoet, Niels en Monique, had ik al een beetje contact mee gehad via het interne forum van Shoestring (reisorg.). Volgens mij een gevalletje liefde op het eerste gezicht, sticky and sticky'er. Dat krijg je met al die singles die samen op reis gaan, hormoonbommen + warm land =... Benieuwd wat de uitkomst is na 4 weken :p

Anyhow, vlucht naar Wenen ging goed, bijna gebrainwashed met die walsmuziek in het vliegtuig Maar ging lekker snel en nog geen 1.5 uur later stond ik in Vienna. Awesome vliegveld waar Schiphol wat mij betreft nog een puntje aan kan zuigen: bij iedere gate leren bankjes met tafeltjes, stoelen en heul heul veul stopcontacten! Aangezien mijn oude iPhone alweer 3/4 leeg was, een hele fijne bijkomstigheid. Toen ik bij onze gate aankwam leek het net alsof Apple uitverkoop had: overal iPhones, iPads, MacBooks en iPods aan het infuus. (Note for #Apple: batteryquality?)
Afgezien van de grootaandeelhouders van Apple was er ook een klein, Indiaas, poppenhoofdig 'adorable' monstertje van een jaar of 3 wat alleen maar kon krijsen om zijn zin te krijgen. Automatisch schiet de gedachten al door je hoofd: als die maar aan de andere kant van het vliegtuig zit, pretty pleaase. (Toen had ik nog vertrouwen in Karma.)
Het was een 2 - 3 - 2 vliegtuig, en ik wist al dat ik niet aan het raam zat, wat ik wel graag wilde maar vol was, maar de plek ernaast. Wel relaxt dat je maar aan een kant iemand naast je hebt zitten maar altijd weer afwachten wie er 7 uur naast je zit... juist.

Vliegtuig bijna vol, plek naast mij nog leeg, verdacht stil tot iedereen opkijkt omdat het luchtalarm afgaat. Of wat er op lijkt, the little monster was in aantocht. #diepediepezucht
Blijkbaar was Karma in een melige bui, want pa en ma zouden ongeveer 10 rijen uit elkaar zitten (maar met dus die lege stoel naast mij), verwachten ook nog dat ze een extra stoel zouden krijgen voor de enfant terrible. Kregen een nee van de stewardess, gewoon op eigen plek en maar twee stoelen, dat zagen ze niet helemaal zitten...of ik niet op pa z'n plek wilde zitten, 10 rijen naar voor aan het raam. Pfjuw :) Merci beaucoup, hahaha!

Seriously, niks mooiers dan uit het raam kijken naar de wolken, zonsop- en ondergang. Muziekje aan, kijken en wegdromen, kleurenschitteringen die je nog nooit eerder hebt gezien, de zon die ondergaat in het grote niks waar een gemiddelde ondergang in Noordwijk aan zee echt het eendjesvangen van de kermis is: wel leuk, maar doe mij maar een hotsiekotsie attractie.
Hmm, ik ga weer lekker hè? Komt denk ik omdat ik net bij m'n eten, op 6000 ft hoogte, met een heerlijk muziekje, genietend van de zon die met de wolken speelde, lekker een glas (plastic bekertje) rode wijn heb gedronken. (En dat het eigenlijk nog maar 15:00 uur was is bijzaak, in India was het al 17.00 uur geweest ;) )

Nog twee uur vliegen, dan de klap van de warmte (36 graden) en me door de onuitstaanbare, onbeschrijflijke maar oh zo eigen geur van India laten opnemen. Ben er klaar voor.

X Charlie

Zaterdag 30 september 2012

In een stuk aangekomen! Backpack ook, dat is toch altijd weer een klein vreugdemomentje want je zal toch vier weken zonder al je spul zitten.

Eindelijk ook de groep (bijna) compleet, voor zover ik kan zien leuke, over het algemeen spontane, mensen.
Drie kwartier met de bus naar het hotel, ergens in de middle of nowhere in Delhi. Maakt allemaal niet uit, ik ben wel toe aan een bed :)
Krijg een kamer voor mij alleen, hoe relaxt, met daarbij de opm van de reisleider op z'n Indiaas/Engels: morgen gaan we wel een partner voor je zoeken. Hahaha. #grappig...
Anyhow, douchen en slapen, maar dan is het al 3 uur geweest en om half 8 al ontbijt. Kort nachtje dus!
Slecht geslapen, vaak wakker geweest door de warmte en de ventilator die herrie maakt. Karig ontbijt van het hotel waar voor begrippen hier teveel voor betaald moet worden.

Zaterdag 29 sept
Na het ontbijt vertelt Jeet, tourleider, wat over de gebruiken ed van India (waarbij de opm valt ' oh, dus je kan het water uit de kraan niet drinken hier? #zucht) en we een half uur later vertrekken om een tour door nieuw en oud Delhi maken.
Aangezien ik drie jaar terug ook in India geweest ben weet ik een beetje wat ik kan verwachten van een grote stad (vorige x op Mumbai gevlogen). Maar Delhi is totaal niet representatief voor wat India is, of in ieder geval niet op de plaatsen waar we geweest zijn. Relatief weinig verkeer, weinig bedelaars, niet de bedwelmende geur van uitlaatgassen en kruiden enz, en de meest reisgenoten begonnen toch langzaamaan te kirren dat India 'toch best wel meevalt'. Heb ze toch maar even uit de droom geholpen ;) en dat zullen ze vanaf morgen zelf ook gaan ervaren als we per bus verder reizen.

Tour was dus niet echt bijzonder, Misschien omdat ik veel herkende in wat ik eerder gezien heb in andere plaatsen. Wel weer in de kijken kijken staren nog meer kijken en stiekem foto's maken walhalla van de wereld terecht gekomen. De mannen hier zijn geen steek veranderd en er zeker niet knapper op geworden de afgelopen jaren. Wat me enigzins irriteert is dat ons meerdere malen is verzocht respect te hebben voor de mensen en eerst te vragen een foto te maken, terwijl dat andersom (over het algemeen) niet geldt en er aan de lopende band foto's gemaakt worden van mij. Zelfs zo dat dudes hier sneaky 'naast' je gaan zitten, met een meter ertussen, en een vriend dan een foto maakt alsof hij echt naast me zit en we bevriend zijn oid. Mega irritant. Aan de andere kant wist ik waar ik aan begon toen ik hierheen ging. Alles went, behalve een Indiase vent ;)

Lekker wezen eten, de eerste Mutton (lam) is alweer verorbert. Is anders dan in NL, daar hou ik er niet echt van maar hier met al die kruiden en kleiovens maken ze er wat lekkers van. Je moet wat als je alleen kan kiezen uit kip, lam of vegetarisch (geen rund- of varkensvlees hier)!
Nu lekker slapen, vanaf nu met reisgenote Marjan. Aardig, maar niet bijzonder verder. Heeft een (best wel) maatje meer en haar onzekerheid is van haar af te lezen. Probeer haar bij van alles te betrekken, maar ze is niet erg happig wat het lastig maakt. Ti's een beetje een roze olifant in een kamer die iedereen ziet maar waar niemand over praat, of hoe gaat dat gezegde ;) (..tis toch een olifant..? Niet dat ik haar daarmee bedoel...ppff, zonnesteek denk ik).

Trusten Xx
Charlie

Zondag 30 sept 2012

Heerlijk geslapen! Niet gaan ontbijten in het hotel, lang leve m'n sultanas en bananen die ik gisteravond nog snel gekocht had. Vandaag 220 km met de bus, 6-7 uur rijden over gammele weggetjes vol kuilen, door kleine, volle dorpjes waar naar je gekeken wordt alsof je van een andere planeet komt aangezien er blijkbaar niet veel touristen langskomen: I'm loving it :)

Na 5 uur gestopt om te eten, geen zin in rijst met curry dus lekker een grilled cheese sandwich genomen. Little home sweet home ;) vervolgens nog een paar uur gereden. Jeet had al verteld wat we zouden verblijven in een paleis en dat we alleen daar konden eten omdat er geen restaurantjes in het dorp waren. En dat de prijzen wat hoger lagen dan de gemiddelde hotels waar we zouden verblijven. Maar ze hadden wel een zwembad, kwam erachter aan. (Altijd positief afsluiten ;) )

Het was een paleis. Muur er omheen, hoop bediendes (alleen mannen natuurlijk, waar ze de vrouwen laten overdag is mij echt een raadsel), tuin met fonteinen (die het niet deden). Foto van dit nederige stulpje staat op Facebook! Kamers verdeeld, er schenen kamers bij te zitten die echt niet te betalen waren en jacuzzi hadden enz. Maar nee, helaas, ik werd met 2 anderen naar een gebouw naast het paleis gestuurd, het koninginnegebouw. Heel schattig gebouw, binnenplaats waar vanuit je de kamers kon bereiken. Geweldige kamers, van boven tot onder beschilderd met bloemen, grote badkamer met geiser (das niet onbelangrijk hier, van koud water word je Niet echt schoon nl ;) ). Alles uit m'n handen laten vallen, bikini aan: een paleis heeft natuurlijk wel een zwembad! Heerlijk gezwommen, ijskoud biertje gedronken hangend over de rand van het zwembad: leek bijna echt vakantie in India :p
Daarna een 'rondleiding' door het dorpje waar niet echt wat te beleven was en halverwege de stroom uitviel dus pikkedonker was, terug naar het paleis om daar (verplicht) te moeten eten. Had ik al geen zin in, kostte 700 roepies (€10,00, veel te prijzig voor een diner hier), en was een buffet. Opzet was iig leuk: was iemand jarig van de groep en die werd voor het eten, dat plaatsvond op de binnenplaats van het paleis, in het zonnetje gezet met taart en een paar vuurwerkpijlen.
Was ook een Indiase familie uit bed getrommeld, oude man-man-jonge meid-meisje van jaar of 4 en 8, die muziek maakte en de jongste 2 dansten. Alles bij elkaar gezellig, maar eten moesten ze zich voor schamen.
Anyhow, er ging al een dag het rumoer dat Jeet een fles rum zou regelen voor Werner en Niels: die kwam na het eten al snel op tafel. Niet veel later was 90% van de groep naar bed en vloeide de rum cola, roddels en slappe lach met Niels en Werner rijkelijk. En het bleef nog lang, heul lang onrustig in het paleis... ;)

Namaste!
X Charlie

Maandag 1 oktober 2012

Goeiesmorgens! Btje duf, geen kater of iets wat er op zou moeten lijken. (das toch best knap gezien de twee lege flessen ;) ) ontbijt overgeslagen, waarschijnlijk restjes van het buffet van gisteren ofzo :p, maar lekker nog wat bananen op en m'n laatste sultanas, echt Nederlander dat ik ben. Vandaag gaan we verder richting Jaipur, ookwel de roze stad genoemd: huisjes vanuit de hele stad zijn verschillende kleuren roze geverfd, wat een geweldig uitzicht zou geven als je er van bovenaf op zou kijken. Gaat vast wel gebeuren, weet nog van 2009 dat in Jodhpur (blauwe stad) dat een mooi uitzicht gaf.

We rijden ong 220 km vandaag, maar stoppen onderweg nog in een dorpje om een fietstour (!) te maken. Aangezien we pas laat weggaan, de chauffeur 3x verdwaald en we dus tegen 11'en aankomen, is het inmiddels al 35 graden. Dan moet je nog gaan fietsen! Op wat eruit ziet als comfortabele mountainbikes, maar mijn butt inmiddels anders over denkt met het harde zadel, karren we een beetje heen en weer door het dorpje. Op zich grappig, maar niet heel bijzonder. Bij de zoveelste tempel, waar ook weer voor betaald moet worden, pas ik en ga voor de tempel op de grond zitten om naar het lokale leven te kijken. Maarja, wie zit trekt aandacht, en wie aandacht trekt en dan ook nog eens blank en blond is EN op Shakira lijkt heeft gewoon een probleem. Binnen 3 minuten stond er al 10 man om me heen van het x-y chromosoom, wat alleen maar meer werd. Raar, grappig, maar ook erg vermoeiend. Van slangenbezweerders met cobra's die nog geen halve meter bij me vandaan zaten en bijna m'n broek in glipten tot schoffies die redelijk Engels spraken en me foto's van 'Holland' lieten zien op hun telefoon: molens, tulpen en meiden in knal oranje bikini's met koninginnedag ('this is how girl in Holland alwayd dress, it's very very nice!) probeer Dan maar een uit te leggen dat wij vrouwen er in NL echt zo niet bijlopen, dat we daar niet eens de gelegenheid voor krijgen al zouden we het willen door het klimaat ed.
Uiteindelijk komt de rest weer terug uit de tempel en fietsen we terug naar waar we vandaan komen. We eten wat en gaan met de bus verder richting Jaipur. Onderweg begeeft de airco van de bus het, wat tot gemiep leidt bij wat mensen waarvan ik me afvraag waarom ze meegegaan zijn. Ik geniet er eigenlijk alleen maar van, het mag allemaal wel wat minder luxe van mij. Met ramen open en stof en zand naar binnen komen we aan in Jaipur, hotel Jaipur in. Weer redelijk grote kamers/badkamer, helaas geen zwembad. Nog een paar uur tot het eten, kleed me ff om en zit een halfuur boven op het dak van het hotel te genieten van de zonsondergang. Niet zo mooi als, maar mag er zijn ;)
Ga daarna de hort op met Niels en Werner, gewoon lopen en zien wat je tegenkomt. We zitten in de middle of nowhere, centrum is een paar km verderop. Jeet vond het al niet zo'n strak plan, maar die is veel te bezitterig op de een of andere manier dat we zelf dingen ondernemen. Zeurpiet.
Lange straat uitgelopen, vol met tuktuks en auto's, bij een warehouse gekeken naar twee verdiepingen kleding, sjaals, sieraden, beeldjes en verzin het maar en het stond er, belaagd door weet alleen maar mannen, maar zonder kleerscheuren en buit naar buiten gekomen ;) Vervolgens een stukje verderop een koffietent binnengegaan, bijna westers zo zag het er uit. Dudes aan de koffie, voor het eerst, en ik lkkr mango sapje. Ze hebben ook ijs, besluiten na het diner nog een x langs te gaan om een toetje te halen, is tot 23:00 uur open. Goeie ideeën heb ik toch :)

Eten was echt heerlijk, met z'n 5e verschillende gerechten genomen en gedeeld, met in ons achterhoofd het lekkere toetje! Om 22.15 uur, we zaten teveel te kletsen en lachen, als een malle betalen, de rest van de groep vertellen dat we een walhalla hebben gevonden en of er nog meer mee willen: uiteindelijk totaal met 8. Twee tuktuks geregeld (grote en kleine) die zeggen te weten waar het is: tip: als een bestuurder niet meteen bij het horen van je bestemming zegt JA! Dat ken ik! dan heeft hij echt geen idee waar die naartoe moet. Zo hier dus ook, en rijdt hij ons na omwegen terug naar het hotel. Daar komt ook de tuktuk aan waar de andere 6 (krap!!) inzaten. Die wilde alsnog doorrijden, dus ik heb ff een sprintje getrokken en ben zo achterin de mini laadbak gesprongen, als een stuk vee :p andere chick volgde mijn voorbeeld, dus uiteindelijk met 8 personen naar de koffie/ijsbar gereden. Geniaal geweldige rit vol hobbels ed, maar met uitzocht vanaf de andere kant wat echt te leuk was. Zij gestoten tegen een uitstekende schroef, best pijnlijk nu, maar om 22:50 kwamen we binnen en zei de dude achter de balie met een verschrikkelijk diepe zucht dat we nog mochten bestellen. JJEEEEEEEJJJJ!!
Chocolade dream besteld, bijna iedereen. Smaakt anders dan in NL, maar ach: het is ijs! En soort van chocoladesmaak.
Daarna enigzins voldaan teruggelopen naar het hotel, eindelijk gedoucht hoewel de geiser alsnog niet echt meewerkte, maar fris en fruitig. Eindelijk slapen, lange dag! Met dat m'n ogen dichtvallen begint m'n buik te borrelen... #zucht

#Zuchtkus
Charlie
Ps. Happy Leidens ontzet! Denk niet dat ik hutspot met spek eet vanavond... #zonde ;)

(als de volgorde/data ed niet helemaal kloppen: computer werkt niet hier, dus moet het op m'n tel doen en is totaal niet overzichtelijk!)