Aan de Ganges of niet aan de Ganges..?

Dinsdag

Tja, rommel dus. Je moet weten dat wanneer je naar India gaat alle 'not-done' en verlegenheid om over poep pies en kak te praten na aankomst in India meteen over boord gekeild wordt. Het eerste wat na goeiemorgen gevraagd wordt is: en ben jij al aan de Ganges (diaree)? Kan je je in NL vast niet voorstellen, vast ook niet dat hier de linkerhand ook als wcpapier gebruikt wordt. Zover was het bij mij nog niet helemaal, maar wel kramp en me niet helemaal jofel voelen. Eigenlijk iedereen die ijs gegeten heeft had wel last. Damn you icecream :( toch de zonde om ijs in India te eten begaan. En gestraft. Beetje.

Dinsdag 2 oktober 2012

Dagje Jaipur vandaag. Met de bus naar het Amber fort, wat op een berg ligt. Halverwege even gestopt voor een Japans foto momentje van het fort waar een Indiër met een huge olifant verderop stond. Ik ken de verhalen over de slechte behandelingen, mishandelingen ed, en dat je vooral geen ritjes op de rug moet maken omdat dat het slechte gedrag van de Indiërs alleen maar zou stimuleren hiermee door te gaan. Maar, joyful news: met ingang van 2015 zal je olifanten alleen nog maar in de dierentuin vinden of in het wild maar niet meer als touristische attractie. Aldus de Indische regering. Geweldig voornemen, maar een gevalletje eerst zien dan geloven.
Anyhow, ben naar de olifant toegelopen en in haar ogen gekeken. Ze zag er lief uit, 7 jaar oud, stugge huid en speelse slurf. Voor zover ik kon zien was ze goed verzorgt en had geen wonden ed. Wel mee op de foto gegaan, klein btje geld voor gegeven aan haar verzorger. Dubbel.
Je kon op 3 manieren de berg op richting het fort, lopend, met jeep of op de rug van een olifant. Lekker gaan lopen, en met dat we bijna bij de ingang zijn en naar boven kijk, zie ik denk wel 20-30 olifanten de berg op en af lopen. Hoe zielig het ook is, er vanuit gaande dat deze machtige dieren in het wild veel beter af zijn, het is echt ontiegelijk indrukwekkend om zoveel olifanten bij elkaar te zien. Tussen de olifanten door lopend naar boven, me niet eerder zo klein gevoeld te hebben, vraag ik me hardop af wat er zou gebeuren als een van hen op hol zou slaan: dit schijnt een jaar of 2 geleden ook gebeurd te zijn waarbij 2 toeristen om het leven zijn gekomen, volledig overlopen door de prachtige maar logge dieren. Btje bizar als je erover nadenkt.
Fort is groot en de lokale gids, die zich van voor naar achter echt helemaal kapot zweet en gezien zijn fysieke omvang een goed leven moet leiden, vertelt hier en daar wat. Temperatuur inmiddels 35-40 graden, zon op zijn hoogste punt, bloody hot!
Op een gegeven moment wel gezien, nog naar wat olifanten gekeken die naar boven kwamen en weer naar beneden gelopen.
Weer in de bus, waar Jeet het hele programma van de dag uitlegt. Ben eigenlijk wel een btje klaar met zijn geregel en wil gewoon zelf de stad in en bepalen waar ik ga eten. Daar denken er meer zo over, uiteindelijk gaat iedereen zijn eigen weg voor de rest vd dag. #hoera
Samen met Werner, Niels en stelletje Lisa en Gijs gaan we de hort op, eindelijk lekker zelf struinen en op plekken komen waar zelfs Shoestring het bestaan niet vanaf weet. We lopen een paar uur door het oude gedeelte van de stad, zoeken een betrouwbaar restaurant om af te koelen. Ik zweet me echt van top tot teen helemaal kapot, zeiknat. Water en cola niet aan te slepen. Tijdens het struinen zijn we al richting de bios gelopen waar we een Bollywoodfilm gaan kijken. Zat echt nog maar een paar minuten bij het restaurantje vandaan, en we proberen te achterhalen hoe laat de volgende film begint. Schijnt net een film bezig te zijn, 30 min. bezig ongeveer, dus kopen daar kaartjes voor. Verkoper snapt er echt helemaal niks van, heeft wel 5x gezegd dat we het begin gemist hebben en geen ondertiteling heeft :)
Bios is echt geweldig mooi van binnen en met heel veel liefde neem ik de verse popcornlucht in me op. Wat ben ik toch een westerling. We worden door een mannetje met een zaklamp de zaal ingestuurd, hele lege rij dus lkkr bij elkaar. Mega zaal en echt een megamega scherm. Pathe is er echt niks bij! Ookal snappen we niks van dr taal, we lachen ons een ongeluk. Film gaat over een dove man die de humor heeft van mister Bean, Charlie Chaplin en Borat bij elkaar. Hij is verliefd op een knap meisje uit een hogere klasse en probeert haar op alle mogelijke manieren het hof te maken. Wanneer je uiteindelijk zoenen, of iets wat daarop lijkt ;), ontploft de zaal zowat met gejoel en gefluit. Echt te hilarisch hoe preuts ze hier nog zijn, sommige draaien zelfs hun hoofd weg.
Aangezien de hoofdrolspeler doof is wordt er veel gebarentaal gebruikt. Niels, die naast me zit, vraagt na 40 minuten aan me waarom hij dat doet, ik begrijp niet wat hij bedoeld tot hij nog ff later zegt: oh, hij is doof... Geloof dat we met z'n allen het hardste lachen van de hele zaal ;) hahaha, wat een garnaal echt! Maar ik ook, want wanneer de lichten aangaan even later snap ik echt het einde van de film niet, wat ik hardop zeg. Blijkt het pauze te zijn. #blond Ik ben gewoon verpest door Pathe die nooit pauzes heeft in de films. Door het lachen en het zaallicht trekken we wel de aandacht en ineens staren niet overdreven 350 paar ogen naar ons, van de voorste rijen tot achteraan en het balkon. Te hilarisch, iedereen maakt foto's en filmpjes, wijzen en lachen terug.
We hebben nog even in de hal gestaan, en toen toch maar besloten om te gaan omdat we nog naar de Monkey temple toe wilden. Maar weer een ervaring rijker ;)
Een maatje grotere tuktuk geregeld, maar alsnog erg krap met vijf volwassenen en dudes met lange benen. Wederom ontiegelijk gelachen, zeker toen we ons bedachten dat het ong 12 km rijden was en de weg slechter dan slecht was.
Temple lag natuurlijk ook op een berg(je) en al vanaf de eerste stappen liepen er apen in alle formaten over het pad. Te eten, te vlooien, kleine baby's aan mama's buik, grote dikke papa's. Te schattig. We hadden maar een half uur, zo afgesproken met de tuktukker, dus hijgend en puffend kwamen we boven. Geweldig mooi uitzicht over de hele stad, aapjes op de achtergrond: awesome! Als een malle weer naar beneden, en weer opgevouwen teruggereden naar Jaipur city. De zon is al aan het ondergaan als we terugrijden, maar we doen nog een poging om het grote park in daglicht te zien. Is helaas al schemer en snel daarna donker als we daar aankomen, dus volgende optie: restaurantje zoeken! Werner weet de weg. Uhm...soort van. Eerst vlak voor een rotonde oversteken en 500 mtr rechtdoor. Nou was ik zo megablij dat ik mijn theorie voor auto vlak voor m'n vakantie gehaald had en de regels kende, maar dat ben ik nu allemaal alweer vergeten door het linksrijden hier en de verkeersregels (die zijn er nl niet). Jeet vertelde vanmorgen dat je hier als volgt je rijbewijs haalt: je stapt in met een soort van instructeur, dan rij je een tijdje rond en als hij je goed bevonden heeft ben je klaar. EEN LES. Moet je daarna nog wel een maand later nog een x met deze persoon rijden, maar dan ben je geslaagd. Schijnt ook nog maar eens een paar honderd roepies te kosten, = paar euro. Ppfffff...
Maar goed, padvinder Werner wist de weg. Na de 500 mtr rechtdoor (wat meer een km leek) rechtsaf. De soort van 3 baans snelweg op. Uhm Werner? Nee, was zkr weten goed en er liepen immer nog meer mensen? Stuk verderop oversteken. Bijna onmogelijk maar na tien minuten wachten gelukt met 20 engeltjes op onze schouders. Bedenk dat het ondertussen al pikkedonker was, weinig straatlicht en auto/tuktuk verlichting moeten ze hier nog uitvinden. Weer rechtdoor, rechts en dan nog een keer links en dan waren we er echt. Ehecht. Ondertussen had Niels Gangesalarm (het woord van 2012) dus moest het nog sneller...tot er echt geen bal klopte en we eigenlijk dik verdwaald waren en tussen de hotels en halve kraakpanden stonden. In the dark. Nog maar wat verder gelopen, tot uiteindelijk een oase verscheen: C'est bon! Koffie/bakkerij met taartjes, chocoladetaartjes, hele taarten, (heul heul) droog bruin/wit/spinazie/knoflook of wortel brood enz enz. Avondeten van vandaag: taart! Daar een tijd gezeten, koffie, thee en ongans aan taart gegeten en meegenomen als ontbijt voor morgenochtend ;) Wat is het leven toch genieten hahaha!
Terug naar het hotel komen we vast te staan vlak voor het hotel: ik denk wel honderden brommers/motoren geparkeerd aan beide zijden van de weg en nog steeds aankomen en tuktuks die af en aan rijden. We stappen eerder uit en lopen verder: mega bruiloft! Steeds meer mensen die naar ons toekomen en we worden naar binnen gevraagd, maar daar zijn we dan weer te wattig voor. Afgezien dat we doodmoe zijn, zien we er ook echt niet uit en moeten wij natuurlijk niet de aandacht trekken op andermans bruiloft.
Met dat we het laatste stukje terug lopen naar het hotel komt er uit die straat een hoop muziek en licht: daar kwam de bruidegom aan, in het wit gekleed en zittend op een wit paard met een klein kindje, ook in het wit gekleed en geld uitdelend aan de mensen om hem heen. Naast hem een zwart paard met een in het zwart geklede man. Ik word wederom lastig gevallen door pestventjes die voor m'n beeld gaan staan. Als de stoet dichterbij komt geeft een van de mannen uit de stoet een brul en ze druipen af. Ik bedank hem met een knikje, en hij komt naar me toe gelopen: of ik kan dansen. Op dat soort momenten zou ik willen dat ik wat meer van Berline haar dancing genen had ;) maar die heb ik niet, dus zeg maar nee... Helaas geen party party vanavond, wel nog een vuurwerkshow wat richting de bruiloft vandaan kwam. Nog klein drankje in het hotel en dan uitgeput en voldaan slapen. Wat een awesome day :D

Xx Charlie

Woensdag 3 oktober 2012

Vandaag weer verder met de bus. Lange reis waar we onderweg nog twee stops zouden maken, bij een park met 400 vogelsoorten, hyena's en slangen en een spookstad/ruïne.
Alleen vlak voordat we weggaan, 9.00 uur pas wat ik erg laat vind als je weer zeven uur in de bus moet zitten met twee stops, deelt Jeet mee dat we niet naar het park gaan want dat is toch niet boeiend en zonde van de tijd, maar we kunnen wel langs een bijzondere moskee en trap (nog twee stops) maar kost wel 100 rp extra aan benzine pp. Wat een kolder. We hebben een familie van vijf personen (ouders+dochter van 22 en broer van moeder+vrouw) die ongeveer aan de lippen van Jeet hangen en ongeveer alles geloven wat hij verkondigd. Gevalletje teveel op de camping in NL en niet verder kijken dan dat. Die willen dus spontaan ook niet meer naar het park, wat anderen ook niet maar genoeg ook wel (groep=18 pers). 'dan gaan we wel stemmen'. Goh, wat een democratische oplossing. Conclusie: niet naar park, wel naar trappen en moskee EN verplicht 100 rp betalen. Geloof toch dat ik totally not amused was van de manier waarop dat allemaal ging, zeker omdat het in het reisprogramma opgenomen was en hij al negatief over het parkgebeuren begon.
Gelukkig waren er meer single reizende chicks die daar net zo over dachten, dus werd eigenlijk een btje discussie/geïrriteerdheid. Heb maar muziek opgezet in de bus, harde gitaren, zodat ik me niet verder met de discussie achterin de bus zou bemoeien. Ik ken mezelf een btje, zen zijn/worden is soms verstandiger. #kuch

Spookstad was mooi, lag in de middle of nergens, tussen wat bergen in. Ruïnes van marktkramen van vroeger en een stuk hoger gelegen een soort paleisachtig huis/fort. Als ruïne welteverstaan. Iedere dag na 19.00 uur zouden de overleden vrouwen hier dansen in het donker en iedereen aanwezig (dood) laten schrikken. Gezelligheid! Helemaal naar boven geklommen, bloody hot maar mooi uitzicht.
Weer terug en verder naar de beruchte trappen. Snap niet wat er zo bijzonder aan een trap kan zijn. Maar daar aangekomen moet ik het toch terugnemen: het is niet een trap zoals bv Mont Martre, maar een soort Escher  trappen die in een soort vierkant naar binnen toe liepen. Ik snap dat je je er echt geen enkele voorstelling van kan maken, zal proberen een foto te uploaden. Broer, denk dat je er wel inspiratie uit kan halen! Het zag er bijzonder uit, maar nog steeds niet de moeite om wel voor om te rijden en voor te dokken. Anyhow, case closed.

Weer verder, nu naar een paleis waar een grote moskee naast staan. Lange rit, uiteindelijk komen we vlak voor zonsondergang aan. Geen zin om het paleis in te gaan, dus ga met Niels, Charles en Danielle alvast naar de moskee. Schoenen uit, ik krijg nog een doek over mijn korte broek heen omdat  anders mijn knieën zichtbaar zijn.
Mooie moskee, zeker met het licht van de ondergaande zon. Bij een zijingang nog op de trap gaan zitten waar we een beetje opgingen tussen de mensen en niet echt lastiggevallen werden, tot een dude weer foto's begon te maken: toen werd iedereen wakker en liepen we terug naar de binnenplaats waar net het 19:00 uur gebed galmde: time to go. Inmiddels ook donker, dus niet echt de moeite meer om foto's te maken. Verkopers (lees: kindjes van max jaar of 9) proberen nog eea te slijten, maar we vertrekken uiteindelijk naar de bs en rijden door naar het hotel. Megalangedag. Daarom zondigen we ook, eenmaal aangekomen in Agra bij het hotel, door bij de pizzahut te gaan eten (ligt naast het hotel). Nog nooit zo uitgekeken naar peperoni! Erg lekker, erg Europees geprijsd.
Morgen naar de Taj Mahal bij zonsopgang om 6:00 AM. Awesome :)

Slaap lekker! Miskriebels doen het al een btje.
X Charlie

Donderdag 4 oktober 2012

Happy dierendag vandaag! Hoop dat het goed gaat met Retro, Dudette en Lieve? Mis m'n kroelies al best wel een btje boel. Vaal, kroel ze Maar ff goed als je moet werken ;)

Vandaag dus vroeg op, om 6:00 AM op en iedereen is op tijd wkkr. Met de bus maar een van de meest toeristische en afzetterige plekken van India (lokals betalen 20 rp (=€0,30) en alles buiten India 750 rp (=€10,00) maar tegelijkertijd voel je de liefde zodra de Taj in zicht komt.
We stonden nog in de rij, gesplitst in mannen, vrouwen en Indiërs, toen de zon al opkwam, en eenmaal binnen begint het 'gevecht' van een plekje voor de Taj om goede foto te maken.
Het opkomende zonlicht op de Taj Mahal is magnefique, en zonder al die duizenden toeristen die er nu al rondlopen voelt het bijna alsof je even helemaal alleen op de wereld bent: je kan de aantrekkingskracht niet weerstaan. En dan, in a blink of a second, verschuift de zon een millimeter hoger en boren de felle zonnestralen zich in het witte marmer, moet je je ogen samenknijpen om het monument der liefde nog goed te kunnen zien. Weg magische wereld met fluwelen gloed, welkom leipe en schreeuwende Jappen en Chinezen die languit op de grond liggen voor de 'perfecte' foto.
Terug in het hotel, pas 8:00 AM, gaan we weer heel Westers naar de Costa Coffeeshop, zit naast de pizzahut ;) Heel grappig, want dat is koffie die van de plantages uit Costa Rica komt waar ik vorig jaar nog doorheen gelopen heb! Na het eten van een dubbele chocolademuffin en lemondrink wat van mineraalwater gemaakt zou zijn, voel ik me niet lekker maar moeten we nog naar het rode fort in Agra. Toch meegegaan, maar het was veel te warm dus voornamelijk in de schaduw gezeten en van binnenplaats naar binnenplaats gehobbeld. Rest van de middag lekker niks gedaan, bij het zwembad gelegen en gezwommen. Savonds buiten het stadje wezen eten met wat mensen en geëindigd in een lokale kroeg met 10.000 muggen en alleen mannen, what else is new ;) ?
Maar wel een kaart met alleen maar 660 ml flessen bier. Gezelligheid!!

Xx Charlie 

Ps. Weinig internet/wifi toegang hier, vandaar dat ik wat achterloop/de verhalen lang zijn... :)