Eerste dagen in Costa Rica!!
Blijf op de hoogte en volg Charlie
14 Juni 2011 | Costa Rica, San José
Dear people,
Zondag 12 juni 2011
Het eerste bericht uit Costa Rica! Het heeft bij elkaar 25 uur geduurd, maar uiteindelijk ben ik gisteren om 22.00 lokale tijd aangekomen.De vlucht van Amsterdam naar Newark (8uur) was echt heel relaxt en voelde achteraf als een autoritje van 2 uur. Het was een klein vliegtuig met 2 rijen van 3 plaatsen waar ik aan het raam zat, naast mij niemand en dan een man die je echt in je nachtmerries nog niet wil tegenkomen: Ben (uit Lost, voor degene die het niet kennen Google ff een afbeelding). Iets dikker, voller hoofd maar ook van die enge, ingevallen ogen. Bbrrrr. Maargoed, toen kwamen we (30 min eerder!) in Newark aan waar we al 5 uur moesten wachten en waar ook al een vertraging van (toen nog) 15 min bekend was. Bij elkaar 6 uur een beetje rondhangen, lezen, muziek luisteren en mensen kijken sloopt je echt! Vervolgens nog van Gate 112 naar 72 gestuurd, waar stond dat we naar Londen zouden vliegen! Leek me niet echt een goed plan, bleek dat we naar Gate 88 moesten. En dan bedenken dat dit allemaal in het laatste uur gebeurde, terwijl ik daar al uren zat! Je zal daardoor je vlucht missen... Gate 88 was een afgeragde kleine Gate die al maanden niet gebruikt was, waar de computers om in te checken niet werkten en het snel volstroomde met gepassioneerde Amerikanen en Spanjaarden die niet echt geduldig waren. Uiteindelijk kwamen de piloten en stewardessen opdagen en konden we inchecken. Maar wat een terrible vlucht alles bij elkaar. Het zou 4,5 uur duren, maar vertraging opgelopen en we hebben echt nog 30 min stilgestaan omdat er een file van serieus 20 vliegtuigen in alle soorten en maten was ontstaan bij de startbaan. Crazy. Na het opstijgen bleek dat we richting heftig onweer enz gingen, dus turbulentie, riem vast enz. *slik*Ok, turbulentie sucks big time, maar het uitzicht was echt geweldig! Geweldige donkere wolkenpartijen waar we zomaar in verzijld raakten om vervolgens uit te komen in knalblauwe lucht waar we door een gigantische regenboog vlogen. Je kon me opvegen, wat een prachtig schouwspel van kleuren. Heb zelfs nog naar de troetelbeertjes gezwaaid! Als we hadden moeten neerstorten, dan was dat HET moment geweest ;-) Anyhow, rest van de vlucht was drama, duurde echt 20 uur voor m'n gevoel en kon niet van m'n plek af omdat het kleine meisje met haar oma naast me in slaap gevallen waren en ik hen niet wakker wilde maken. Slapen lukte voor geen meter, en toen ik uiteindelijk sliep gingen we landen en was m'n nek naar de knoppen. Klaagklaag, als een echte NL'er betaamd, uiteindelijk stond ik wel op vliegveld van San José :) Was heel benieuwd of m'n backpack meegegaan was ivm die Gatewisselingen, maar wonder boven wonder kwam die (als bijna laatste) tevoorschijn. *ppffuuwww*
Hier ben ik ook mijn eerste reisgenoot tegengekomen, Eva (tevens mijn kamergenoot, die eigenlijk al vanaf Amsterdam in hetzelfde vliegtuig gezeten heeft maar we hebben elkaar niet eerder gezien. Bizar!
Buiten het vliegveld aangekomen treffen we onze reisgids Fabian, die ons vertelt dat de rest van de groep ook pas net is aangekomen en aan de overkant staat te wachten: 18 compleet kapote Nl´ers die er net zo gaar uitzien als ik me voel..! We zijn bijna compleet, van een jongen is zijn tas niet meegekomen. Uiteindelijk vertrekken we met een bus naar het hotel, terwijl wel allemaal half in slaap vallen. Relaxt hotel, heerlijk bed en na een ijskoude douche (het warme water was spontaan op na de douche van mn roomie) ben ik me toch een partij in slaap gevallen...
Maandag 13 juni 2011
Ik ben wakker geschrokken en lees op mijn tel dat het al 7.30 uur is. Wekker niet afgegaan. Over een uur vertrekt de bus naar de eerste vulkaan die we gaan bezoeken, de grootste van Costa Rica: Poas.
Spring uit bed, licht aan en Eva wordt ook wakker. Die kijkt me aan alsof ze water ziet branden en vraagt waarom in om half 6 al zo druk doe. OEPS. Klok verkeerd ingesteld, wekker dus ook. Blond...
Nog een uur wakker gelegen, toen toch mn bed maar uitgegaan en hopeloze muziek geluisterd en wat getekend tot mn roomie ook klaar was en we gingen ontbijten.
Na het ontbijt zijn we met het grootste gedeelte van de groep op weg gegaan naar vulkaan Poas, met een krater van 1.3 km doorsnede. Ik kan echt niet wachten! We stoppen eerst nog bij een supermarktje waar ze gewoon mijn Lindemans Kriekbier verkopen (het allerlekkerste bier ter wereld (tot op heden :P)) en een koffieplantage met souvenierwinkeltje. Fabian, de gids, heeft in beide zaken waarschijnlijk aandelen.
Uiteindelijk komen we aan bij de vulkaan, maar tijdens onze rit naar boven is de hele lucht dichtgetrokken :-( waardoor we na een wandeling van 30 minuten midden in een grote dikke witgrijze wolk staan het het ook nog eens begint te hozen! Maar de geur van vulkaan zal ik nooit vergeten :-) en we gaan er komende weken nog 2 bezoeken, dus het moet goedkomen..! Wel een geweldige ervaring op op zo´n machtig natuurverschijnsel te staan!
Terug stoppen we om te lunchen bij een restaurantje (eveneens aandelenwaardig) waar we met de hele groep bonen met rijst (a la Haiti :P) of een apart maar lekker smakende kippensoep eten. De helft van de groep heeft blijkbaar nog nooit van tabasco gehoord, aangezien ze een half flesje in de soep gooien. Vervolgens klagen dat het niet meer te eten is, huilen van de hitte en piepen tegen de ober. Niveautje he ;-) (Ik zal later meer quotes geven, te ernstig af en toe. Maar wel gezellig!)
Na lunch terug naar hotel, ff lkkr niks gedaan en gepraat met Eva. Die heeft ook nog boeiende verhalen vertelt over haar studie Kunst & Economie waar de onderwijsinspectie een moord voor zou doen.
Daarna zijn we met zn 2e, in het bezit van mijn geniale Lonely Planet op zoek gegaan naar het centrum van San Jose, en wonder boven wonder zijn we er nog uitgekomen ook! Daar is mijn goede kaartleeskunst beloond met een nog GENIALER paar nieuwe All Stars die echt een ereplaatsje gaan krijgen in mijn kast: doorzichtige All Stars!! En nee, maakt me echt niet uit dat ik er nog 20 dagen mee moet rondzeulen :) ZE ZIJN VET!!
Nadat we mijn nieuwe heiligdom in de kluis van het hotel hebben gebracht, gaan we met bijna de hele groep eten bij een restaurantje aangeraden door onze groot aandeelhouder, wat echt een groot drama blijkt te zijn achteraf. We moeten 1.45 uur wachten, en wat we krijgen is ijskoud. Lang verhaal kort, BLEGH! Maar wel lkkr koud biertje, dus dat maakte een hoop goed :)
Ben daarna naar het hotel terug gegaan waar ik eindelijk de werking van een douche in Costa Rica heb achterhaald: Koud is warm en Warm is koud! DUSSS, eindelijk een bloedhete douche! Ben daarna als een blok in slaap gedonderd om daarna weer vroeg wakker te worden om contact te krijgen met de bewoonde wereld en nu lkkr een blog te schrijven.
Ga nu ontbijten, we vertrekken over een uur naar de volgende plaats: het nevelwoud. Dan gaan we echt het regenwoud in en de meest geweldige Flora en Fauna zien die je je maar kan bedenken! Vlindertuin, kikkertuin, kolibrietuin... Kan niet wachten!!
Tot over een paar dagen, mis jullie :) (hoewel de natuur een grote aantrekkingskracht op me heeft momenteel ;-))
XxxxxxxxxxxxxxxxxxxxX
Charlie
Ps. ga proberen om fotos op facebook te zetten, link komt de volgende keer! XXX
-----------------------------------------------------------------------------------------
14 juni 2011 14:23 | Door: KARIN
Het duurde even maar dan nu toch het eerste verslag :-)
Fijn dat alles tot nu toe naar het zin is, en zo te horen ook een leuke kamergenoot ?
Veel plezier in het regenwoud, we kijken uit naar het volgende verhaal.
XXX van ons allemaal,
K.
-----------------------------
14 juni 2011 14:42 | Door: Thir
Chickkiee
Heerlijk verhaal, lekker kort:p
Maak veel foto's en mis me niet teveel he!! Wanneer ga je je vette kabelbaan excursie doen!
Loveexx
-----------------------------
14 juni 2011 15:00 | Door: Siemie
Hoi Char,
heel veel plezier in het regenwoud en met de verdere reis. Mijn tas staat nu ook al klaar! :D
X
-----------------------------
14 juni 2011 21:12 | Door: Kees
Wat een smeuiiiiiig verhaal alweer, kon weer de glimlach niet verbergen. effe ter herinnering, je weet wat je met een vogelspin moet doen hé. Veel plezier verder en ik kijk uit naar je volgende relaas.
XX
Pa
-----------------------------
Zondag 12 juni 2011
Het eerste bericht uit Costa Rica! Het heeft bij elkaar 25 uur geduurd, maar uiteindelijk ben ik gisteren om 22.00 lokale tijd aangekomen.De vlucht van Amsterdam naar Newark (8uur) was echt heel relaxt en voelde achteraf als een autoritje van 2 uur. Het was een klein vliegtuig met 2 rijen van 3 plaatsen waar ik aan het raam zat, naast mij niemand en dan een man die je echt in je nachtmerries nog niet wil tegenkomen: Ben (uit Lost, voor degene die het niet kennen Google ff een afbeelding). Iets dikker, voller hoofd maar ook van die enge, ingevallen ogen. Bbrrrr. Maargoed, toen kwamen we (30 min eerder!) in Newark aan waar we al 5 uur moesten wachten en waar ook al een vertraging van (toen nog) 15 min bekend was. Bij elkaar 6 uur een beetje rondhangen, lezen, muziek luisteren en mensen kijken sloopt je echt! Vervolgens nog van Gate 112 naar 72 gestuurd, waar stond dat we naar Londen zouden vliegen! Leek me niet echt een goed plan, bleek dat we naar Gate 88 moesten. En dan bedenken dat dit allemaal in het laatste uur gebeurde, terwijl ik daar al uren zat! Je zal daardoor je vlucht missen... Gate 88 was een afgeragde kleine Gate die al maanden niet gebruikt was, waar de computers om in te checken niet werkten en het snel volstroomde met gepassioneerde Amerikanen en Spanjaarden die niet echt geduldig waren. Uiteindelijk kwamen de piloten en stewardessen opdagen en konden we inchecken. Maar wat een terrible vlucht alles bij elkaar. Het zou 4,5 uur duren, maar vertraging opgelopen en we hebben echt nog 30 min stilgestaan omdat er een file van serieus 20 vliegtuigen in alle soorten en maten was ontstaan bij de startbaan. Crazy. Na het opstijgen bleek dat we richting heftig onweer enz gingen, dus turbulentie, riem vast enz. *slik*Ok, turbulentie sucks big time, maar het uitzicht was echt geweldig! Geweldige donkere wolkenpartijen waar we zomaar in verzijld raakten om vervolgens uit te komen in knalblauwe lucht waar we door een gigantische regenboog vlogen. Je kon me opvegen, wat een prachtig schouwspel van kleuren. Heb zelfs nog naar de troetelbeertjes gezwaaid! Als we hadden moeten neerstorten, dan was dat HET moment geweest ;-) Anyhow, rest van de vlucht was drama, duurde echt 20 uur voor m'n gevoel en kon niet van m'n plek af omdat het kleine meisje met haar oma naast me in slaap gevallen waren en ik hen niet wakker wilde maken. Slapen lukte voor geen meter, en toen ik uiteindelijk sliep gingen we landen en was m'n nek naar de knoppen. Klaagklaag, als een echte NL'er betaamd, uiteindelijk stond ik wel op vliegveld van San José :) Was heel benieuwd of m'n backpack meegegaan was ivm die Gatewisselingen, maar wonder boven wonder kwam die (als bijna laatste) tevoorschijn. *ppffuuwww*
Hier ben ik ook mijn eerste reisgenoot tegengekomen, Eva (tevens mijn kamergenoot, die eigenlijk al vanaf Amsterdam in hetzelfde vliegtuig gezeten heeft maar we hebben elkaar niet eerder gezien. Bizar!
Buiten het vliegveld aangekomen treffen we onze reisgids Fabian, die ons vertelt dat de rest van de groep ook pas net is aangekomen en aan de overkant staat te wachten: 18 compleet kapote Nl´ers die er net zo gaar uitzien als ik me voel..! We zijn bijna compleet, van een jongen is zijn tas niet meegekomen. Uiteindelijk vertrekken we met een bus naar het hotel, terwijl wel allemaal half in slaap vallen. Relaxt hotel, heerlijk bed en na een ijskoude douche (het warme water was spontaan op na de douche van mn roomie) ben ik me toch een partij in slaap gevallen...
Maandag 13 juni 2011
Ik ben wakker geschrokken en lees op mijn tel dat het al 7.30 uur is. Wekker niet afgegaan. Over een uur vertrekt de bus naar de eerste vulkaan die we gaan bezoeken, de grootste van Costa Rica: Poas.
Spring uit bed, licht aan en Eva wordt ook wakker. Die kijkt me aan alsof ze water ziet branden en vraagt waarom in om half 6 al zo druk doe. OEPS. Klok verkeerd ingesteld, wekker dus ook. Blond...
Nog een uur wakker gelegen, toen toch mn bed maar uitgegaan en hopeloze muziek geluisterd en wat getekend tot mn roomie ook klaar was en we gingen ontbijten.
Na het ontbijt zijn we met het grootste gedeelte van de groep op weg gegaan naar vulkaan Poas, met een krater van 1.3 km doorsnede. Ik kan echt niet wachten! We stoppen eerst nog bij een supermarktje waar ze gewoon mijn Lindemans Kriekbier verkopen (het allerlekkerste bier ter wereld (tot op heden :P)) en een koffieplantage met souvenierwinkeltje. Fabian, de gids, heeft in beide zaken waarschijnlijk aandelen.
Uiteindelijk komen we aan bij de vulkaan, maar tijdens onze rit naar boven is de hele lucht dichtgetrokken :-( waardoor we na een wandeling van 30 minuten midden in een grote dikke witgrijze wolk staan het het ook nog eens begint te hozen! Maar de geur van vulkaan zal ik nooit vergeten :-) en we gaan er komende weken nog 2 bezoeken, dus het moet goedkomen..! Wel een geweldige ervaring op op zo´n machtig natuurverschijnsel te staan!
Terug stoppen we om te lunchen bij een restaurantje (eveneens aandelenwaardig) waar we met de hele groep bonen met rijst (a la Haiti :P) of een apart maar lekker smakende kippensoep eten. De helft van de groep heeft blijkbaar nog nooit van tabasco gehoord, aangezien ze een half flesje in de soep gooien. Vervolgens klagen dat het niet meer te eten is, huilen van de hitte en piepen tegen de ober. Niveautje he ;-) (Ik zal later meer quotes geven, te ernstig af en toe. Maar wel gezellig!)
Na lunch terug naar hotel, ff lkkr niks gedaan en gepraat met Eva. Die heeft ook nog boeiende verhalen vertelt over haar studie Kunst & Economie waar de onderwijsinspectie een moord voor zou doen.
Daarna zijn we met zn 2e, in het bezit van mijn geniale Lonely Planet op zoek gegaan naar het centrum van San Jose, en wonder boven wonder zijn we er nog uitgekomen ook! Daar is mijn goede kaartleeskunst beloond met een nog GENIALER paar nieuwe All Stars die echt een ereplaatsje gaan krijgen in mijn kast: doorzichtige All Stars!! En nee, maakt me echt niet uit dat ik er nog 20 dagen mee moet rondzeulen :) ZE ZIJN VET!!
Nadat we mijn nieuwe heiligdom in de kluis van het hotel hebben gebracht, gaan we met bijna de hele groep eten bij een restaurantje aangeraden door onze groot aandeelhouder, wat echt een groot drama blijkt te zijn achteraf. We moeten 1.45 uur wachten, en wat we krijgen is ijskoud. Lang verhaal kort, BLEGH! Maar wel lkkr koud biertje, dus dat maakte een hoop goed :)
Ben daarna naar het hotel terug gegaan waar ik eindelijk de werking van een douche in Costa Rica heb achterhaald: Koud is warm en Warm is koud! DUSSS, eindelijk een bloedhete douche! Ben daarna als een blok in slaap gedonderd om daarna weer vroeg wakker te worden om contact te krijgen met de bewoonde wereld en nu lkkr een blog te schrijven.
Ga nu ontbijten, we vertrekken over een uur naar de volgende plaats: het nevelwoud. Dan gaan we echt het regenwoud in en de meest geweldige Flora en Fauna zien die je je maar kan bedenken! Vlindertuin, kikkertuin, kolibrietuin... Kan niet wachten!!
Tot over een paar dagen, mis jullie :) (hoewel de natuur een grote aantrekkingskracht op me heeft momenteel ;-))
XxxxxxxxxxxxxxxxxxxxX
Charlie
Ps. ga proberen om fotos op facebook te zetten, link komt de volgende keer! XXX
-----------------------------------------------------------------------------------------
14 juni 2011 14:23 | Door: KARIN
Het duurde even maar dan nu toch het eerste verslag :-)
Fijn dat alles tot nu toe naar het zin is, en zo te horen ook een leuke kamergenoot ?
Veel plezier in het regenwoud, we kijken uit naar het volgende verhaal.
XXX van ons allemaal,
K.
-----------------------------
14 juni 2011 14:42 | Door: Thir
Chickkiee
Heerlijk verhaal, lekker kort:p
Maak veel foto's en mis me niet teveel he!! Wanneer ga je je vette kabelbaan excursie doen!
Loveexx
-----------------------------
14 juni 2011 15:00 | Door: Siemie
Hoi Char,
heel veel plezier in het regenwoud en met de verdere reis. Mijn tas staat nu ook al klaar! :D
X
-----------------------------
14 juni 2011 21:12 | Door: Kees
Wat een smeuiiiiiig verhaal alweer, kon weer de glimlach niet verbergen. effe ter herinnering, je weet wat je met een vogelspin moet doen hé. Veel plezier verder en ik kijk uit naar je volgende relaas.
XX
Pa
-----------------------------
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
